O’zbekiston yozuvchilar uyushmasi tarixi muzeyi

Қадимда бир подшоҳ икки юртга ёғий юбориб, уларга буюрибди: – Иккингиз икки юртга бориб, билингки, қай бирида аёлларга муносабат қандай экан. Кўринг, аниқланг ва икки йилдан кейин жўяли хулоса билан қайтинг, - дебди. Икки ғаним буюрилган вазифани бажармоққа киришибди. Орадан айтилган муддат ўтиб, шоҳ уларни ҳузурига чорлабди. Биринчи ғаним шундай жавоб берибди. – Мен борган юртда ҳамма ўз ҳолича, айниқса хотин-қизларига биров қарамас экан. Бировни уйига биров кириб, билганини қилиб юравераркан. Хотинлари тер тўкиб ишлаб, эрлари роҳатда, айш-ишрат авжида экан. Мен ҳам 2-3 марта уйланиб, давр суриб келдим,- дебди. Иккинчи айғоқчи эса, – Мен борган мамлакат эса аксинча, ўта интизомли, айниқса оналарига, рафиқа ва қизларига, қариндош қизларига жуда эҳтиром кўрсатишаркан. Бегона одам уларга яқинлашиш тугул, ботиниб қарай олмас экан. Камина уйланиш қаёқда, тайинли бошпана тополмай сарсон-саргардон қайтдим,- дебди. Подшоҳ иккисини тинглаб туриб, – Биринчи ўлкани биз бугуноқ маҳв эта оламиз. Зеро, бу юртнинг ор-номусли эр-йигити йўқ экан. Аммо иккинчи юртни биз ҳеч қачон ололмаймиз. Чунки хотин-қизини бировга бермайдиган ориятли йигитлар, Ватанини ҳам асло бермайди,- дебди.

Ўзбекистон халқ ёзувчиси Фарход Мусажоновнинг қўлёзмалари, китоблари, медаллари музей экспонатидан жой олди.