Sarmaşık

دلم میخواد هروقت تو خیابون متلک شنیدم همونجا بشینم رو زمین کف خیابون بنویسمش. همه‌مون که نوشتیم و خیابونا که پر شد شاید خجالت کشیدن و تمومش کردن.

منو یاد یه خاطره خیلی دور‌ میندازه که یادم نمیاد.

و در آخر روز علیرغم همه چیز همه ی خندیدن ها و همه ی خوش گذشتن ها شب با دلتنگی همراه خواهد شد.

با هر که سخن گفتم در خود گره‌ایی گم بود.

یادتونه بچگیامون که می‌خواستیم از خیابون رد بشیم دست مامانمونو میگرفتیم و دیگه به اینطرف واونطرف نگاه نمی‌کردیم؟! انگار وقتی که مامانمون دستمونو میگرفت دیگه خیالمون راحت بود. یکیو پیدا کنید وقتی دستتونو گرفت ، نگاه به این طرف و اونطرف نکنید، خیالتون راحت باشه کنارش

#Gn

Oh, father, tell me , do we get what we deserve?

هيچ روزی تکرار نمی‌شود، هيچ شبی، دقيقاً مثل شب پيش نيست . هيچ بوسه‌ای، مثل بوسه‌ی قبل نيست! و نگاهِ قبلی مثل نگاه بعدی . روزها، همه زودگذرند .. چرا ترس؟ اين همه اندوهِ بی‌دليل برای چيست؟ هيچ چيزی هميشگی نيست .. فردا كه بيايد، امروز فراموش شده است . -ویسواوا‌ شیمبورسکا