𝐵𝓁𝓊𝑒 𝐵𝓊𝓉𝓉𝑒𝓇𝒻𝓁𝓎 🦋

شب شد وقت غم که چه گویم وقت مرگ فرارسیده غم قاتل آدمیزاد های بی دوز کلک بود ، گویی خالق ما عجیب در روح ما غم دمیده که ما اینگونه پژمرده و محزون گشتیم ، کمی غم و کمی افسردگی با هم عجین شده اند و این ترکیب توانایی سپردن بدن بشر را  به خاک دارد ، همه شب درحال مردنیم و با طلوع چشمان در روز بعد آدمی جدید با اخلاقی عجیب تر ولی با  خاطره های قدیمی جان میگیرد... دیروقت شد باز ولی خب حیف است که در این گفتارم از تو نام نبرم چون تو بذر غم را درون روح من کشت کردی که چنین شدیم و چنان جان دادیم ، رمق نوشتن که هیچ انگیزه نفس کشیدن هم ندارم ولی به امید اینکه نوشتار مرا میخوانی مینویسم برایت ، قبول کن شروع داستان بهترین شروع بود اما پایان! تلخ ترین پایان ممکن بود میگویند هرچه بکاری همان درو میکنی ولی چرا محصول عشق ما غم محصور شد در روح ما؟ اواخر بودنت با تقُ لق گذرتم که به ما تلو تلو میخورد ، حقیقتا نای ماندن نبود در وجودم ، من خسته ترینم خستگی هایمان را در کنیم شاید برگردیم ولی هیچگاه مثل قدیم نمیشویم ... ما حیف شدیم

چند روزه پیام ندادی، خوشم نمیاد بدون من زنده میمونیا.

تو نسخه ای از من رو داری که هیچکس تا حالا نداشته :)

‏دچار بگاوو شدم. حس میکنم این بگایی رو قبلا تجربه کردم.

موزیک خوب گیر آوردن هم سخت شده.

فور کنین هر چندتا پست دوست داشتین ریپلای کنین فور کنم اینجا ویو بگیرین🎀 جوین شو بیشتر بشیم میزارم. گسترده

Successfully updated to 3s!