کانال «۱۰ مهر»

به هوش باشیم که بار دیگر و بعد از بیش از سه دهه که از کشتار سبعانه نیروهای چپِ وفادارِ به اهداف انقلاب می گذرد، بار دیگر چپ سیزی تیتر بزرگ برخی از روزنامه های وابسته به سرمایه داری نئولیبرالیسم شده است. جای تعجب و تأسف اینجاست که برای برآورده ساختن اهداف پلید و مردم ستیز فاسدترین سرمایه داری رانت خوار، روحانی اصلاح گرایی چون محقق داماد جلودار این راه خونین شده است. باید دید که آب از کدام سوراخ به خوابگه مورچگان سرایت کرده است که این چنین به نام ضدیت با چپ در صدد خفه کردن همه صداهای عدالت خواه در جامعه برآمده اند. آیا جز این است که در انتخابات گذشته خیزش و برآمد میلیون ها انسان عدالتخواهی را دیدند که خواستار مبارزه با فساد گسترده جاری و اجرای عدالت اقتصادی-اجتماعی شده بودند!؟ آیا جز این است که با روی کار آمدن رئیس جمهور جدید باد را مساعد یافته و با حمله به اصل عدالتخواهی که یکی از مهمترین پایه های انقلاب ما بود برای تهی کردن میدان از نیروهای وفادر به انقلاب لباس رزم پوشیده اند؟ به هوش باشیم! جمعه ۳۰ شهریور ۱۴۰۳

اگر سازمان حق بنگاهداری ندارد چرا سهامِ زیان‌ده می‌خرید؟ / تکلیف ریاست سازمان تأمین اجتماعی را مشخص کنید! رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری گفت: تأمین اجتماعی پول پرداخت مستمری، همسان سازی، بیمه عمر و دارو و درمان را ندارد، چون اموال سازمان قبلاً به فروش رفته است و همانطور که گفتم همین رویه امروز هم ادامه دارد. از یک طرف به ما می گویند سازمان حق بنگاهداری ندارد و از طرفی می گویند سازمان پول پرداخت تعهدات حود را ندارد. اگر قرار نیست بنگاهداری کنند، چرا سهام پتروپالایش را می خرند؟ به گزارش خبرنگار ایلنا، حسن صادقی، رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری، با انتقاد از وضعیتِ بدِ سازمان تأمین اجتماعی و لزوم انجام تغییرات اساسی در این سازمان گفت: امروز شاهد تأخیر در پرداختی‌های حقوق بازنشستگان هستیم. البته وضعیت فعلیِ سازمان را درک می‌کنم، اما این رافع تعهدات هیئت حاکمه تأمین اجتماعی نسبت به جامعه هدف نیست. سازمان تأمین اجتماعی نباید در مقابل پرداخت حقوق بازنشستگان اینگونه بی‌تفاوت باشد و از کنار موضوع به راحتی عبور کند. ادامه مطلب

انتخابات اردن: اسلام‌گرایی، ملی‌گرایی و قبیله‌گرایی به هم نزدیک می‌شوند نویسنده: خلیل حرب ــ انتخابات پارلمانی اردن با زدن جرقهٔ یک تغییر سیاسی گسترده، که نشان‌دهندهٔ مقاومت فزاینده در برابر صلح شکننده با اسرائیل است، سلطنت را آشفته کرده و خبر از نفوذ رو به افزایش این نیروها بر مسیر آیندهٔ پادشاهی می‌دهد. بیشر الخساونه، نخست وزیر اردن، تنها چند روز پس از انتخابات پارلمانی ۱۰ سپتامبر، که در آن «جبههٔ اقدام اسلامی» اپوزیسیون (IAF) با کسب تعداد قابل‌توجهی از کرسی‌های مجلس به پیروزی‌های بزرگی نائل شد، استعفای دولت خود را به ملک عبدالله دوم تسلیم کرد. در پس‌زمینهٔ نتایج رسمی انتخابات، دو صحنهٔ محوری از واقعیت‌های عمیق‌تر چالش‌هایی آشکار می‌شود که امروز پادشاهی اردن با آن مواجه است. اولین مورد مربوط به احمد ال‌دقامسه، یک سرباز اردنی، است که پس از گذراندن محکومیت ۲۰ سالهٔ خود به‌اتهام کشتن هفت زن اسرائیلی در نزدیکی مرز اردن و اسرائیل در سال ۱۹۹۷، از زندان آزاد شد. ادامه مطلب

بازگشت به قانون اساسی، چارۀ بی‌عدالتی در آموزش و پرورش کشور آموزش و پرورش، و بی‌عدالتی در این نهاد سرنوشت‌ساز جامعه، از جمله موضوعاتی است که مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران از آغاز مناظره‌های انتخاباتی خود تا کنون، به آن پرداخته است. اما او در گفتگوهای خود با اشاره به تجارب شخصی از بی‌عدالتی در این عرصه، همواره به تشریح وضعیت در مدارس و دانشگاه‌های کشور بسنده کرده و جامعه را در انتظار راه‌حل‌های دولت خود برای غلبه بر این بی‌عدالتی مزمن و دامن‌گستر باقی گذاشته است. در حالی که او در مقام ریاست جمهوری کشور آشکارا اعلام کرده است که: «گرفتار بی‌عدالتی شدید در نظام آموزشی هستیم»، اما هنوز برنامه‌ای برای برون‌رفت از این بی‌عدالتی ارائه نداده است. این در حالی است که بنا به اصل سی‌ام مصرحه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان برای همۀ ملت تا پایان دورۀ متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به‌طور رایگان گسترش دهد.» ادامه مطلب

بازگشت به قانون اساسی، چارۀ بی‌عدالتی در آموزش و پرورش کشور آموزش و پرورش، و بی‌عدالتی در این نهاد سرنوشت‌ساز جامعه، از جمله موضوعاتی است که مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران از آغاز مناظره‌های انتخاباتی خود تا کنون، به آن پرداخته است. اما او در گفتگوهای خود با اشاره به تجارب شخصی از بی‌عدالتی در این عرصه، همواره به تشریح وضعیت در مدارس و دانشگاه‌های کشور بسنده کرده و جامعه را در انتظار راه‌حل‌های دولت خود برای غلبه بر این بی‌عدالتی مزمن و دامن‌گستر باقی گذاشته است. در حالی که او در مقام ریاست جمهوری کشور آشکارا اعلام کرده است که: «گرفتار بی‌عدالتی شدید در نظام آموزشی هستیم»، اما هنوز برنامه‌ای برای برون‌رفت از این بی‌عدالتی ارائه نداده است. این در حالی است که بنا به اصل سی‌ام مصرحه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان برای همۀ ملت تا پایان دورۀ متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به‌طور رایگان گسترش دهد.» ادامه مطلب

انتشار دعاوی آقای محقق‌داماد: نشانهٔ آغاز یورشی تازه و هدفمند علیه انقلاب و رهبری روزنامهٔ «سازندگی»، ارگان رسمی حزب تا استخوان نئولیبرالِ «سازندگی»، که طی چهار دههٔ گذشته پرچم‌دار اصلی سیاست تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی در ایران، اجرای سیاست‌های خانمان‌برانداز بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، و مروج اصلی سیاست نزدیکی با آمریکا و متحدان غربی آن بوده است، در روز ۲۶ شهریور ۱۴۰۳، نوشته‌ای از آقای محقق‌داماد، تحت عنوان «رخنهٔ چپ در انقلاب»، و سوتیتر «چپ‌ها چه بلایی بر سر اقتصاد و توسعهٔ ایران آوردند؟» منتشر کرد، که در ظاهر حمله به «چپ»، اما در واقع نشانهٔ آغاز یک یورش هدفمند به کل رهبری انقلاب ایران است. «سازندگی»، در مقدمه‌ای تحسین‌آمیز از نوشتهٔ آقای محقق‌داماد، سنگ تمام می‌گذارد و می‌نویسد: «سخنان آیت‌الله محقق‌داماد … مهم بود به این دلیل که … کمتر عالمی به این صراحت دربارهٔ نقش نیروهای چپ در توسعه‌نیافتگی ایران سخن می‌گوید. آیت‌الله محقق‌داماد … تعارف را کنار گذاشت و در میان عواملی که اقتصاد ایران را به این روز انداخته‌اند، وزن عمده را به تفکرات چپ‌گرایانه داد….» ادامه مطلب

شهریورماه هرسال یادآور یکی از تکان‌دهنده‌‌‌ترین جنایات هولناک در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است. جنایت بی‌رحمانه‌ای که با توطئهٔ مشترک امپریالیسم آمریکا و انگلیس و با کمک ایادی وابستهٔ داخلی آن شکل گرفت، و با کشتار صدها تن از بهترین و سرآمدترین فرزندان پاک میهن، از جمله اکثریت رهبران برجستهٔ حزب تودۀ ایران، به جرم دفاع صادقانه از اهداف انسانی و عدالت‌خواهانهٔ انقلاب بهمن پایان یافت. کشتار زندانیان سیاسی در شهریورماه سال ۱۳۶۷ یکی از خونبارترین و سبعانه‌‌‌ترین برگ‌های تاریخ معاصر ایران است و امید آن داریم که روزی ابعاد مختلف این جنایت هولناک مورد تحقیق و بررسی عادلانه قرار گیرد و از همهٔ آنانی که بی‌گناه و بدون وجود کوچکترین دلیل محکمه‌پسندی کشته شده‌اند، اعادهٔ حیثیت شود. در این کشتار. که با جنایت علیه بشریت پهلو می‌زند، صدها مبارز ظرف چند روز و با محاکمه‌ای چند دقیقه‌ای اعدام و در گورهای دسته‌جمعی به خاک سپرده شدند. بسیاری از این اعدام شدگان قبلاً محاکمه و در حال گذران دوران محکومیت خود بودند. این جنایت هولناک به‌درستی فاجعه‌ٔ ملی نام گرفته است، و هرسال در شهریورماه دسته‌های بزرگی از مردم و خانواده‌های این شهیدان برای گرامی‌داشت نامِ به‌خاک افتادگان خود راهی خاوران و این گورهای بی‌نام می‌شوند و بر آن‌ها گل‌های‌تر می افشانند. حتی اگر تاریخ را ظفرمندان بنویسند، نام و خدمات تک‌تک این انسان‌های شریف سینه به سینه نقل خواهد شد و در تاریخ جاودانه خواهد ماند. انسان در هر زمانی و هر گوشه‌ای از جهان ، همیشه در تلاش برای انسانی‌تر کردن جامعهٔ بشری بوده است و همیشه هواداران تاریکی برای حفظ مال و مقام خود از هیچ جنایتی در برابر او فروگذار نکرده‌اند. ولی جامعهٔ انسانی با خصلت شگفتی‌آور خود هرگز دست از مبارزهٔ انسانی خود برنداشته است و هر روز، اردوی دشمنان خود را، گرچه اندکی، به عقب رانده است»  ـــ پرویز شهریاری ما یاد و نام یکایک این جان‌باختگان توطئهٔ ضدملی، به‌ویژه اعضای فرهیختهٔ رهبری حزب پرافتخار تودۀ ایران را گرامی می‌داریم. راه، روش، و منش انسانی آنان پر رهرو باد.

«نه برای خواندن است که می‌خوانم نه برای عرضه صدایم. نه! من آن شعر را با آواز می‌خوانم که گیتار پُر احساس من می‌سراید. چرا که این گیتار قلبی زمینی دارد و پرنده‌وار، پرواز کُنان در گذر است و چون آب مقدّس دلاوران و شهیدان را به مهر و مهربانی تعمید می‌دهد. پس ترانه من آنچنان که "ویولتا" می‌گفت هدفی یافته است. آری، گیتار من کارگر است که از بهار می‌درخشد و عطر می‌پراکند. گیتار من دولتمندان جنایتکار را به کار نمی‌آید که آزمند زر و زورند. گیتار من به کار زحمتکشان خلق می‌آید تا با سرودشان آینده شکوفا شود. چرا که ترانه آن زمانی معنایی می‌یابد که قلبش نیرومندانه در تپش باشد و انسانی آن ترانه را بسراید که سرودخوانان شهادت را پذیرا شود. شعر من در مدح هیچ‌کس نیست و نمی‌سرایم تا بیگانه‌ یی بگرید. من برای بخش کوچک و دور دست سرزمینم می‌سرایم که هر چند باریکه‌ یی بیش نیست امّا ژرفایش را پایانی نیست. شعر من آغاز و پایان همه چیز است. شعری سرشار از شجاعت؛ شعری همیشه زنده و تازه و پویا». (ویکتور خارا)

«نه برای خواندن است که می‌خوانم نه برای عرضه صدایم. نه! من آن شعر را با آواز می‌خوانم که گیتار پُر احساس من می‌سراید. چرا که این گیتار قلبی زمینی دارد و پرنده‌وار، پرواز کُنان در گذر است و چون آب مقدّس دلاوران و شهیدان را به مهر و مهربانی تعمید می‌دهد. پس ترانه من آنچنان که "ویولتا" می‌گفت هدفی یافته است. آری، گیتار من کارگر است که از بهار می‌درخشد و عطر می‌پراکند. گیتار من دولتمندان جنایتکار را به کار نمی‌آید که آزمند زر و زورند. گیتار من به کار زحمتکشان خلق می‌آید تا با سرودشان آینده شکوفا شود. چرا که ترانه آن زمانی معنایی می‌یابد که قلبش نیرومندانه در تپش باشد و انسانی آن ترانه را بسراید که سرودخوانان شهادت را پذیرا شود. شعر من در مدح هیچ‌کس نیست و نمی‌سرایم تا بیگانه‌ یی بگرید. من برای بخش کوچک و دور دست سرزمینم می‌سرایم که هر چند باریکه‌ یی بیش نیست امّا ژرفایش را پایانی نیست. شعر من آغاز و پایان همه چیز است. شعری سرشار از شجاعت؛ شعری همیشه زنده و تازه و پویا». (ویکتور خارا)

فاجعه ملّی سال 1367 شهریورماه هرسال یادآور یکی از تکاندهنده ترین جنایات هولناک در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است. جنایت بیرحمانه ای که با توطئه مشترک امپریالیسم آمریکا و انگلیس و با کمک ایادی داخلی آن در ارتجاع و سرمایه داری وابسته شکل گرفت، با کشتار صدها تن از بهترین و سرآمدترین فرزندان پاک میهن، از جمله اکثریت رهبران برجسته حزب تودۀ ایران، به جرم دفاع صادقانه از اهداف انسانی و عدالتخواهانه انقلاب بهمن پایان یافت. کشتار زندانیان سیاسی در شهریورماه سال 1367 یکی از خونبارترین و سبعانه ترین برگ های تاریخ معاصر ایران است و امید آن داریم تا روزی این ابعاد مختلف این جنایت هولناک مورد تحقیق و بررسی عادلانه قرار گیرد و از همه آنانی که بیگناه و بدون وجود کوچکترین دلیل محکمه پسندی کشته اند، اعاده حیثیت شود. در این کشتاری که با جنایت علیه بشریت پهلو می زند، صدها مبارز توده ای، فدایی و منافق ظرف چند روز و با محاکمه ای چند دقیقه ای اعدام و در گورهای دسته جمعی به خاک سپرده شدند. بسیاری از این اعدام شدگان قبلاً محاکمه و در حال گذران دوران محکومیت خود بودند. این جنایت هولناک به درستی فاجعه ای ملّی نام گرفته است و هرسال در شهریورماه دسته های بزرگی از مردم و خانواده های این شهیدان برای گرامی داشت نام این به خاک افتادگان راهی خاوران و این گورهای بی نام می شوند و بر آن گل های تر می افشانند. تاریخ را حتی اگر ظفرمندان هم بنویسند، نام و خدمات تک تک این انسان های شریف سینه به سینه نقل خواهد شد و در تاریخ جاودانه خواهد ماند. «انسان در هر زمانی و هر گوشه ای از جهان ، همیشه در تلاش برای انسانی تر کردن جامعه بشری بوده است و همیشه هواداران تاریکی برای حفظ مال و مقام خود از هیچ جنایتی در برابر او فروگذار نکرده اند. ولی جامعه انسانی با خصلت شگفتی آور خود هرگز دست از مبارزه انسانی خود برنداشته است و هر روز، اردوی دشمنان خود را، گرچه اندکی، به عقب رانده است»(پرویز شهریاری). ما یاد و نام یکایک این جان باختگان توطئه ضدملّی، به ویژه اعضای فرهیخته رهبری حزب پرافتخار تودۀ ایران را گرامی می داریم. راه، روش و منش انسانی رهبران حزب تودۀ ایران پر رهرو باد.