ferferi

«نمی ‌دانم چرا تحمل جمعیت را ندارم. من آن‌ قدر به تنهایی خود عادت کرده‌ام که در هر حالت دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار و مظلوم حس می ‌کنم. تا دور هستم دلم می‌ خواهد نزدیک باشم و نزدیک که می ‌شوم می‌ بینم اصلاً استعدادش را ندارم.» -از نامه های فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان

گفت: آدم‌های غمگین یجور دیگه‌ان، انگار غم ازشون یه هنرمند می‌سازه، مثلا مثلِ خودِ تو، تاحالا دقت کردی چقدر قشنگ کلمه‌هارو کنار هم می‌چینی؟ تاحالا دقت کردی چقدر قشنگ حرف می‌زنی؟ تاحالا چشم‌هات رو دیدی؟ درسته غمگینه ولی بی‌نهایت قشنگه. -ازینجا که منم.

از خیابان می‌گذرم اما اینبار دستی نیست که من را نگه دارد کمی زندگی و بعد مرگ حتمی..

واژه‌ی "آزادی" با اولین حرف الفبای فارسی "آ" شروع میشود و با آخرین حرف الفبای فارسی به پایان می‌رسد. در میان کلمه‌ی آزادی، "زاد" نهفته است. فاعل "مصدر زادن فرآیندی" که زندگی را ممکن می‌کند  و در گونه انسان این فقط زن است که توانایی زایش دارد. حالا عمیق‌تر به واژه‌ی «آزادی» توجه کنید. همیشه "زن" در دل آزادی، آفریننده "زندگی" است!

یه تیکه از یه کتاب خوندم که واقعا حالمو خوب کرد، می‌گفت: «از رها کردن نترس. هیچکس نمی‌تواند چیزی که مال توست را از تو بگیرد؛ و تمام دنیا نمی‌توانند؛ چیزی که مال تو نیست را حفظ کنند.» همینقدر ساده و قشنگ.