فرازِ خاکستری

⚠️ در نقطه‌ای از تاریخ قرار داریم که تقریباً هیچ‌کس دیگر روایت‌های رسمی در ایران را باور نمی‌کند! ❗️ عمق بی‌اعتمادی به حدی است که نه نگارنده این پیام ( #علیز ) که در بسیاری از مواقع از مدافعان روایت رسمی در ایران بوده است، نه من و نه حتی شما که خواننده این پیام هستید، به ذهنتان هم خطور نمی‌کند که از نیویورک تایمز بخواهیم سندی برای ادعای وخامت وضعیت #سفیرایران ارائه کند! #اعتماد

⛔️ امروز در کشور، به سبب نمایش قدرت #رژیم_صهیونیستی و ⛓سابقه عجیب این رژیم در نفوذ به کشورهای دیگر، به قدری به شرایط شکاک شده‌ایم که حتی نسبت به سایه خود نیز بدبینیم. همین بدبینی باعث شده است که هرکس دیگری را متهم به جاسوسی برای #اسرائیل کند. یک روز، ⛓سردبیر روزنامه مشرق به‌صورت تلویحی #رائفی‌پور را جاسوس اسرائیل می‌نامد و روز دیگر، آن دیگری ⛓پزشکیان را نتیجه اعمال #نفوذ اسرائیل در کشور می‌داند. من نیز معتقدم که این #رژیم یقینا جاسوسان بسیاری در ایران، حتی در سطوح بالا، دارد. اما این اختلافات و نزاع‌های داخلی را نتیجه دیگری از مرگ #اعتماد در جامعه ایران می‌دانم.

⚠️ در زمان نگارش مطلبی درباره ترور #اسماعیل_هنیه در تهران، به یکی از پیامدهای این #ترور در افکار عمومی ایران اشاره کردم: ⛓این که سقوط بالگرد رئیس‌جمهور ایران دیگر به‌عنوان یک حادثه طبیعی تلقی نخواهد شد. 🚪 در یک سال گذشته، عملیات‌های ترور گسترده و حیرت‌آور #رژیم_صهیونیستی نشان‌دهنده توان عملیاتی و خباثت عمیق این #رژیم بوده است. 🔗 به نظر من (ممکن است نظرم اشتباه باشد) مجموعه عملیات‌های ترور پیچیده و موفق رژیم، باعث شده باور به اتفاقی بودن سقوط بالگرد رئیس‌جمهور ایران حتی در میان مسئولین کمرنگ شود. و این یعنی روایت های رسمی حتی در بین روایت کنندگان نیز معتبر نیست!! اگر چنین باشد یعنی میخ اخر به تابوت #اعتماد در ایران! 🔕 اعتماد به روایت رسمی در مدت کوتاهی در ایران یا به کلی نابود شده است یا بسیار ضعیف است! ➕ به باور من سه ضلع مثلث زیر مانند بمب اتمی اعتماد به روایت رسمی در ایران را نابود کرده است: ◀️⛓ناکارآمدی صدا و سیما و رسانه‌های حاکمیتی در اقناع افکار عمومی. ◀️⛓پنهان‌کاری چند روزه در ماجرای اصابت موشک به #هواپیمای_اوکراینی ◀️⛓در نهایت، عدم حل علت سقوط هواپیمای حامل رئیس‌جمهور ایران در افکار عمومی. 🚫 برآیند همین بی‌اعتمادی، از بین رفتن سرمایه‌های اجتماعی است. در نتیجه، شاهد کمترین میزان #مشارکت در تاریخ #انتخابات ریاست‌جمهوری ایران بودیم، ⛓آن هم پس از تهییج فضای کشور به واسطه #شهادت_ابراهیم_رئیسی و دوقطبی #پزشکیان - #جلیلی 🔑 به نظر من، همین بی‌اعتمادی (از بین رفتن سرمایه اجتماعی) در جامعه ایران باعث می‌شود که کشور ما تصمیمی درست مبنی بر عدم تقابل جدی یا همان #انتقام_سخت با #اسرائیل نگیرد. 📍 وقتی داخل کشور به دلیل نبود اعتماد این‌چنین از هم گسیخته است، درگیری در جبهه خارجی، به‌خصوص زمانی که دشمن حربه‌های حیرت‌آوری مانند انفجارهای اخیر در لبنان را در آستین دارد، بیشتر شبیه خودکشی به نظر می‌رسد.

💡 در سال ۱۹۷۸، دکتر جیمز آستین، متخصص مغز و اعصاب، کتابی با عنوان "تعقیب، شانس و خلاقیت" منتشر کرد. 🗣 او پیشنهاد کرد که چهار نوع شانس وجود دارد: 1️⃣ شانس کور 2️⃣ شانس ناشی از حرکت 3️⃣ شانس ناشی از آگاهی 4️⃣ شانس ناشی از منحصر به فرد بودن 💡 برای درک بهتر ۴ نوع شانس، هم میتوانید تصویر این پست را مطالعه کنید هم مثال های که برای هر نوع می آورم را بخوانید: 🗣 نوع ۱: شانس کور ⏺ شما در یک قرعه‌کشی ایران خودرو برای خرید خودرو ثبت‌نام می‌کنید و بدون هیچ تلاش خاصی، اسمتون برای خرید خودرو در می آید ⏺ یک نفر در یک مسابقه پیامکی شبکه تلویزیونی به صورت تصادفی انتخاب می‌شود و جایزه نقدی دریافت می‌کند. 🗣 نوع ۲: شانس ناشی از حرکت ⏺ در یک جمع خانوادگی یا دوستانه، ایده‌ای برای کسب‌وکار جدید مطرح می‌شود. شما علاقه‌مند می‌شوید و همکاری می‌کنید، و در نهایت کسب‌وکار موفقی راه‌اندازی می‌کنید. ⏺ در جشنواره فیلم فجر به عنوان یک داوطلب کار می‌کنید و با یکی از کارگردان‌های معروف آشنا می‌شوید. او بعداً شما را برای همکاری در یکی از پروژه‌های فیلم‌سازی‌اش دعوت می‌کند. ⏺ شما در یکی از بازارهای هفتگی (مثل بازار روز محلی) غرفه‌ای برای فروش صنایع دستی باز می‌کنید و یکی از مشتریان به شما پیشنهاد همکاری برای فروش بیشتر محصولات در یک فروشگاه زنجیره‌ای می‌دهد. 🗣 نوع ۳: شانس ناشی از آگاهی ⏺ شما یک معلم خصوصی زبان هستید و با توجه به افزایش تقاضای آموزش آنلاین، از قبل با ابزارهای تدریس آنلاین آشنا شده‌اید. وقتی کرونا شیوع پیدا می‌کند، به سرعت کلاس‌های آنلاین خود را راه‌اندازی کرده و شاگردان زیادی جذب می‌کنید. ⏺ شما یک طراح لباس هستید و با مشاهده افزایش تقاضای مردم برای لباس‌های سنتی و دست‌دوز ایرانی در شبکه‌های اجتماعی، خط تولید لباس‌های سنتی خود را راه‌اندازی می‌کنید و فروش خوبی دارید. ⏺ شما یک رستوران‌دار هستید و می‌بینید که تقاضا برای غذاهای سالم و رژیمی رو به افزایش است. بنابراین، یک منوی جدید از غذاهای ارگانیک و رژیمی ارائه می‌دهید و مشتری‌های بیشتری جذب می‌کنید. 🗣 نوع ۴: شانس ناشی از منحصر به فرد بودن ⏺ شما سال‌ها در زمینه موسیقی سنتی ایرانی فعالیت کرده‌اید و به یکی از بهترین نوازندگان تار تبدیل شده‌اید. به همین دلیل، کارگردان‌های فیلم‌های تاریخی و سنتی شما را برای ساخت موسیقی فیلم‌هایشان انتخاب می‌کنند و درآمد خوبی از این طریق کسب می‌کنید. ⏺ شما یک پژوهشگر هستید که سال‌ها روی تاریخ باستانی ایران کار کرده‌اید. به دلیل این تخصص ویژه، مستندسازان و ناشران تاریخی شما را برای همکاری در پروژه‌های بزرگ مستند و کتاب‌های تاریخی انتخاب می‌کنند. ⏺ شما یک سرآشپز با تخصص در غذاهای اصیل ایرانی هستید. به دلیل این تخصص و مهارت منحصر به فرد، به عنوان مشاور برای رستوران‌های معروفی که به دنبال ارائه غذاهای اصیل ایرانی هستند، انتخاب می‌شوید و از این طریق سهام‌دار آن‌ها می‌شوید.

🔴 یک برداشت دیگر از آزمایش دکتر ریچارد وایزمن این است که افراد بیشتر به دلیل اعتماد کردن به دیگران خوش‌شانس میشوند نه به خاطر دیدن فرصت ها 🙂 به نظر میرسد اعتماد کردن منجر به شانس بیشتری می‌شود. 🎓 در مورد سو استفاده و شکست در نتیجه اعتماد هم میشود گفت: هر مقداری که در نتیجه اعتماد فریب می‌خورید مانند مالیاتی است بر تمام مزایایی که از خوش‌بین/اعتماد کننده بودن و در نهایت خوش شانسی به دست می‌آورید. 👍 در کل بله گفتن به طور قابل توجهی سطح شانس شما را گسترش می‌دهد.

💡 چگونه #شانس خود را افزایش بدیم!؟ ❓ چرا برخی افراد به طور مداوم خوش‌شانس هستند در حالی که دیگران در تمام زندگی خود با بدشانسی دست و پنجه نرم می‌کنند؟ 🎙 برای پاسخ به این پرسش دکتر ریچارد وایزمن در سال 2003 شرکت‌کنندگانی را برای چند آزمایش ساده گردآوری کرد: 🪟 دکتر وایزمن آگهی‌هایی منتشر کرد و از افرادی که خود را بسیار #خوش‌شانس یا بسیار #بدشانس می‌دانستند، برای شرکت در یک مطالعه درباره شانس دعوت کرد. 📷 در یکی از آزمایش‌ها، به هر شرکت‌کننده یک روزنامه داده شد و از آن‌ها خواسته شد تعداد عکس‌های داخل آن را بشمارند. ⬇️ گروه بدشانس به طور میانگین ۲ دقیقه برای تکمیل این تمرین زمان صرف کردند، در حالی که گروه خوش‌شانس تنها چند ثانیه وقت گذاشتند. ❓ اما چه اتفاقی افتاد؟ 🔗 خب، در صفحه ۲ روزنامه، یک نوشته بزرگ با فونت درشت وجود داشت که می‌گفت: "شمارش را متوقف کنید، ۴۳ عکس در این روزنامه وجود دارد." 🔗 در نیمه راه، پیام دیگری وجود داشت که می‌گفت: "شمارش را متوقف کنید، به آزمایشگر بگویید که این را دیده‌اید و ۲۵۰ دلار برنده شوید." 📍 افرادی که خود را خوش‌شانس می‌دانستند، این نوشته‌ها را دیده، متوقف شده و متناسب با آن عمل کرده بودند تا زمان‌سنج را متوقف کنند (یا پول را دریافت کنند). 📍 از سوی دیگر، افرادی که خود را بدشانس می‌دانستند، آن را ندیده بودند (یا به آن اعتماد نکرده بودند) و زمان بسیار بیشتری را صرف شمارش کرده بودند. 🗒 این یافته به یک موضوع ثابت در کل تحقیقات تبدیل شد: 🔎 افراد خوش‌شانس با فرصت‌های "اتفاقی" روبرو می‌شدند، در حالی که افراد بدشانس به نظر می‌رسید آن‌ها را از دست می‌دادند. هر دو گروه دسترسی یکسانی به این فرصت‌ها داشتند، اما گروه خوش‌شانس چیزهایی را می‌دیدند که گروه بدشانس معمولاً از دست می‌دادند. 🏳 در مورد شانس، مفهومی وجود دارد تحت عنوان "سطح شانس" ⭐ ایده این است که هر یک از ما سطحی داریم که رویدادهای خوش‌شانسی می‌توانند بر آن اثر بگذارند. ❗️ چند عامل پایه وجود دارد که خارج از کنترل ما هستند: ◀️جایی که متولد می‌شوید ◀️ینکه از چه کسانی متولد می‌شوید ◀️اعمال و اراده خدا ⬅️ اگر موارد بالا را کنار بگذاریم میشود گفت اندازه سطح شانس ما تحت کنترل خودمان است. 🔔 در مطالعه دکتر وایزمن، به نظر می‌رسید افراد خوش‌شانس این را درک کرده بودند: ➕آن‌ها اشاره می‌کردند که اغلب مسیرهای متفاوتی را برای رفت و آمد به محل کار انتخاب می‌کنند تا با افراد جدید ملاقات کنند و چیزهای جدید ببینند. ➕آن‌ها درباره استراتژی‌های منحصر به فرد برای صحبت با گروه‌های مختلف افراد در مهمانی‌ها صحبت می‌کردند. ➕آن‌ها از برخوردهای به ظاهر منفی بازمی‌گشتند و دیدگاه مثبتی نسبت به آینده حفظ می‌کردند. 👤 در واقع خوش‌شانس‌ترین افراد یک سطح شانس بزرگ را برای خود مهندسی کرده‌اند. 🛡 در کل گفته میشود که ما سطح شانس خود را به دو روش میتوانیم گسترش دهیم: 📥 حذف ضد شانس: ضد شانس شامل تمام اعمال، رفتارها و افرادی است که سطح شانس شما را کوچک می‌کنند. افرادی که به شما می‌گویند واقع‌بین باشید، منبع رایج دیگری هستند. 📤 افزودن عوامل مثبت شانس: عوامل مثبت شانس شامل تمام اعمال، رفتارها و افرادی است که سطح شانس شما را گسترش می‌دهند. بیرون رفتن و ملاقات با افراد جدید، به اشتراک گذاشتن افکار و ایده‌های خود به صورت عمومی، و ارسال ایمیل‌ها و پیام‌های مستقیم بیشتر، همگی منابع رایج عوامل مثبت شانس هستند. افرادی که شما را تشویق می‌کنند بزرگ‌تر فکر کنید، منبع رایج دیگری هستند.

🏠 کشورهای که بیشترین جزیره را دارند. همیشه برای خودم جالب بوده که چطوری ژاپن کشوری تشکیل شده از بیش از 14000 جزیره است. اما خود من هم فکر نمیکردم جایی مثل سوئد بیش از 267 هزار جزیره داشته باشد!

💡 چگونه درک ناقص از غرایزمان ما را به اشتباه می‌اندازد؟ 🔗 در این پست قصد دارم درباره شکاف همدلی سرد و گرم Hot-cold empathy gap یا به نظر من عنوان بهترش #شکاف_ادراک_غریزی بنویسم. 👥 در ابتدا بگم اشکاف ادراک غریزی خواهر همان ⛓شکاف همدلی است! با این تفاوت که #شکاف_همدلی ناشی از عدم درک نیازهای دیگران است. اما شکاف ادارک غریزی در نتیجه عدم درک صحیح احساسات و نیازهای خود یا بهتر بگم نادیده گرفتن غریزه های طبیعی انسانی در جریان تصمیم گیری ها است! 📌 این #سوگیری ⛓جز دسته اطلاعات و زیر مجموعه عنوان "ما به چیزهایی که قبلاً در حافظه تثبیت شده‌اند یا به‌طور مکرر تکرار شده‌اند، بیشتر توجه می‌کنیم" است. 📷 مهم‌ترین جنبه این سوگیری این است که درک انسانی وابسته به وضعیت روحی و جسمی او است. برای مثال، زمانی که فردی عصبانی است، درک اینکه آرام بودن چگونه است دشوار است و بالعکس؛ زمانی که فردی به‌طور کورکورانه عاشق کسی است، درک اینکه چگونه است که عاشق نباشد یا تصور امکان عدم عشق در آینده، دشوار است. 🟡 شکاف‌های همدلی داغ-سرد یا ادراک غریزی را می‌توان بر اساس جهت آنها تحلیل کرد: ⏺ حالت اول (داغ به سرد): در این حالت، افراد تحت تأثیر تمایلات غریزی قرار دارند و تصمیماتی برای کوتاه مدت می‌گیرند. آنها تصور می‌کنند که این تصمیمات برای بلندمدت هم مناسب است. مثلاً، فردی که بسیار گرسنه است، ممکن است تصمیم بگیرد یک پیتزا با سیب زمینی و سالاد سزار و نوشابه خانواده سفارش بدهد ، بدون اینکه در نظر بگیرد این تصمیم ناشی از گرسنگی فعلی اوست. ⏺ حالت دوم (سرد به داغ): در این حالت، افراد در شرایط آرامش یا اشباع شدگی غریزی تصمیماتی می‌گیرند که در آن، تأثیر احساسات و غرایز را در نظر نمی‌گیرند. این می‌تواند بعداً برایشان دردسرساز شود. برای مثال، فردی که سیر و زیر کولر گازی است ممکنه تصمیم بگیرد فردا روزه باشد، بدون اینکه در نظر بگیرد فردا هوا 50 درجه بالا صفر است وقتی گرسنه شود، چقدر این تصمیم برایش سخت خواهد بود. 🔨 عوامل مرتبط با ادراک غریزی شامل مجموعه‌ای از تأثیرات مثل موارد زیر هستند: ◀️گرسنگی ◀️تشنگی ◀️عشق ◀️تحریک جنسی ◀️اشتیاق به مصرف مواد مخدر در افراد معتاد ◀️درد جسمی ◀️میل به انتقام ◀️خواب آلودگی ♾ این محرک‌ها تأثیر نامناسبی بر تصمیم‌گیری و رفتار دارند. زمانی که ذهن تحت تأثیر این عوامل قرار می‌گیرد (یعنی در حالت داغ)، تمایل دارد تمام اهداف دیگر را نادیده بگیرد و تلاش کند تا این تأثیرات را تسکین دهد. در نتیجه دچار خطا در تصمیم گیری میشود. 👥 به عنوان مثال در تبلیغاتی که از دخترهای زیبا استفاده میکنند برای سو استفاده از این نوع سوگیری شناختی برای فریب مخاطب به منظور مصرف یا خرید محصول است. 💬 برای درک بهتر این سوگیری شناختی چند مثال در کامنت ها قرار میدهم شما هم اگر مثالی داشتید کامنت کنید. ❓ راه حل کنترل این سوگیری شناختی چیست؟ 📍 برای دستیابی به هر هدفی، باید تفاوت حال خودمان در حالت‌های "داغ" و "سرد" را درک کنیم. این یعنی در حالت تعیین اهداف در حالت "سرد" برای مواجهه با حالت "داغ" خودمون برنامه ریزی کنیم. مثلا اگر قصد دارید صبح‌ها ورزش کنید (حالت "داغ")، شب قبل همه چیز را آماده کنید (حالت "سرد").یا اگر قصد دارید بودجه خود را مدیریت کنید، بودجه را از قبل تعیین کنید و فقط پول نقدی که قصد استفاده دارید را با خود ببرید تا از خرید بیش از حد جلوگیری کنید. ℹ️ درباره سوگیری شناختی شکاف ادراک غریزی مسئله ای پیش میاد تحت عنوان این که همیشه تعهد 100% راحتتر از تعهد 99% است. جک کنفیلد در کتاب "اصول موفقیت" درباره این موضوع صحبت می‌کند. او توضیح می‌دهد که تعهد ۱۰۰ درصدی از تعهد ۹۹ درصدی راحت‌تر است، چون وقتی کاملاً متعهد باشید، هیچ جایی برای تغییر دیدگاه در حالت "داغ" باقی نمی‌گذارید. تعهد ۱۰۰ درصدی یعنی وقتی ممکنه از موقعیت‌های سخت دوری کنید و نذارید به سمت لغزش نزدیک و نزدیک‌تر بشید. 💳 در مجموع وقتی می‌خواهیم هدف‌گذاری کنیم، باید به موفقیت‌های بلندمدت فکر کنیم. اما وقتی در حالت "داغ" هستیم، یعنی وقتی که احساساتمان قوی هستند و ما را به سمت لذت‌های فوری می‌برند، تمرکز بر نتیجه بلندمدت سخت‌تر می‌شود و بیشتر به لذت‌های آنی توجه می‌کنیم. به همین دلیل، در این مواقع بهتر است با دیدگاه کوتاه‌مدت برخورد کنیم و تصمیم‌هایی بگیریم که ما را از لغزش در لحظه دور نگه دارد. به طور کلی، در لحظات آرام و منطقی برنامه‌ریزی کنیم و در لحظات احساسی و چالش‌برانگیز تصمیم‌های کوچکی بگیریم که ما را به سوی هدف‌های بزرگ‌تر نزدیک‌تر کند.