دفتر نشر جناب آقای نامحترم

Aspasia. Marie-Geneviève Bouliard,1762–1825 @namohtaramm

این تصویری که می‌بینید یک طراحی از شرحی‌ست که دانته برای توصیف دوزخ در کمدی الهی کرده. بالای دروازه دوزخ یک متنی به زبان لاتین نوشته شده که ترجمه‌اش به انگلیسی می‌شه: "abandon all hope, ye who enter here". یعنی: ای افرادی که وارد می‌شوید، تمام امید های خویش را راه کنید. به نظرم این جمله، جمله برازنده‌ای می‌تونه برای در دانشگاه های ایران باشه. @namohtaramm

کیر به این زیست کم مایه و پر از نادانی.

خب سقراط و تیکه انداختن به چنل های تلگرامی بسه. بریم آمار بخونیم.

در فصل بعد کسنوفون از قول سقراط می‌گه: کسی که با زبان‌آوری و لاف زنی از دیگری پول یا چیز دیگری بگیرد و پس ندهد شیاد است ولی شیاد تر از او کسی است که در عین بی خبری از امور سیاسی خود را در نظر دیگران مرد سیاسی قلمداد کند. به عقیده من مرادش از همه این سخنان آن بود که دوستان خود را از لافزنی باز دارد. @namohtaramm

بنده حتی با استاد فلسفه های دانشگاه خودمون هم مشکل اساسی ای دارم.

عمده مشکل اساسی بنده با جاکشان فلسفه در داخل تلگرام یا فضای مجازی رو از زبان سقراط بشنوید.

مردم شهر ما بر آنند که زیبایی و معرفت را، هم در راه نیک می‌توان بکار برد و هم در راه بد. اگر کسی زیبایی خود را به پول بفروشد او را هرجایی می‌نامند ولی اگر جوانی معتقد شود که عاشقش نیکمردی با فضیلت است و دست دوستی به او بدهد او را سرزنش نمی‌کنند. معرفت نیز چنین است. اگر کسی معرفت خود را به پول بفروشد او را سوفسطایی می‌نامند که با فروشنده زیبایی به پول فرقی ندارد. ولی اگر مردی حریفی مستعد بیابد و آنچه را می‌داند به او بیاموزد و با او دوستی برگزیند، مردم شهر ما معتقد می‌شوند که او تکلیف اجتماعی خود را به بهترین وجه ادا کرده است. آنتیفون گرامی، همچنان که بعضی کسان به اسب یا سگ یا یکی از پرندگان دلبستگی دارند، من نیز شیفته دوستان هستم و اگر مطلب خوبی بدانم به دوستان خود می‌آموزم و کسانی را که گمان کنم در راه فضیلت و نیکی برای یکدیگر سودمند‌ می‌توانند بود با یکدیگر آشنا می‌‌کنم. گنج های معرفت را هم که حکمای پیشین در کتاب ها نهفته اند می‌جویم و با دوستانم به کاوش در آنها می‌پردازم و اگر روزی گوهری گرانبها بیابم و در پرتو آن بتوانیم یکدیگر را گامی پیش ببریم شادمان می‌شویم و آن را موهبتی بزرگ می‌شماریم. خاطرات سقراطی/ کتاب اول، فصل هفتم @namohtaramm

کتاب خاطرات سقراطی را باید تصویری از زندگی روزمره سقراط به عنوان انسانی عادی و شهروندی آتنی تلقی کرد، و سقراط فیلسوف را که( فلسفه را از آسمان به زمین آورده است) پس از سپری شدن دو هزار و چهارصد سال هنوز هم تیز فهم ترین و ژرف اندیش ترین متفکران جهان را به هیجان می‌آورد و مضطرب می‌سازد، باید در نوشته های افلاطون جست. @namohtaramm