محمدرضا جلائی‌پور🍀Jalaeipour

نعت رسول، آواز صوفیانه کردی، از عبدالرحمان غوثی @qadahha

▫️حدود چهل و پنج روز پیش (۱۴م مرداد)به همراه دکتر عبده تبریزی گرامی در انجمن اقتصاد ایران ارائه‌ای داشتم با عنوان «ایده‌هایی برای بازگشت ایران به مسیر توسعه‌ی پایدار» (لینک یوتیوب و تلگرام نسخه تصویری و صوتی). اسلاید‌های ارائه شده در این جلسه را می‌توانید از اینجا مشاهده کنید. ▫️در این ارائه عرض کردم که ایران عزیز ما برای بازگشت به مسیر توسعه‌ی پایدار نیازمند اصلاحات هماهنگ، مستمر و تدریجی در چهار حوزه‌ی: ۱- توانمندسازی مردم (شامل احیای توان سیاسی و اقتصادی آحاد مردم) ۲- توانمندسازی حکومت (شامل بازسازی نظام بروکراسی، اصلاحات قضایی و برقراری توازن بین حقوق و تکالیف اجزای حکومت) ۳- گشایش‌های بین‌المللی ۴-اصلاحات اقتصادی است. البته تمرکز این ارائه تنها بر دو بخش آخر است. ▫️در حوزه گشایش‌های بین‌المللی، معتقدم که باید با شناخت صحیح از روندهای مهم جهانی و منطقه‌ای، جایگاه مناسب ایران را پیدا کنیم و با ایجاد روابط بین‌المللی هم‌افزا با قطب‌های اقتصادی و کشورهای منطقه، ایران را به عنوان کشوری مستقل که تنها هدفش توسعه اقتصادی خود و منطقه‌اش است بازتعریف کنیم. ▫️در بعد اصلاحات اقتصادی تصورم آن است که در کنار مباحث اقتصاد سیاسی،یکی از اصلی‌ترین ریشه‌های مشکلات امروز ما در اولویت نبودن توسعه‌ی اقتصادی و همچنین داشتن ایده‌های غلط بوده و نقطه‌ی شروع اصلاحات اقتصادی از اصلاح ایده‌های غلط و بازتعریف رابطه‌ی دولت-ملت می‌گذرد. همچنین عرض کردم که برای رفع ناترازی‌های فعلی علاوه بر اصلاح ایده‌های غلط، نیاز به یک دوره رشد نسبتا بالا از طریق افزایش درآمدهای ارزی و بهبود دسترسی به تکنولوژی داریم. 06:10 مسائل پیش‌رو و استراتژی دولت 14:17 ضرورت اصلاحات در چهار حوزه 18:22 لزوم هماهنگی بین انواع اصلاحات 22:22 روندهای مهم دنیای امروز 27:20 گذار از جهان تک قطبی به چند قطبی 32:37 انقلاب انرژی‌های تجدیدپذیر 35:35 رشد انفجاری هوش مصنوعی 40:14 اهمیت صادرات خدمات 48:50 انقلاب نفت شیل 54:14 ایده‌های مانع توسعه 01:03:00 پیش‌نیاز اصلاح ناترازی‌ها 01:06:10 لزوم بازتعریف قرارداد اجتماعی دولت-ملت 01:21:42 وضعیت بازار سرمایه

اسلاید‌های ایده‌هایی برای بازگشت ایران به مسیر توسعه‌ی پایدار

- بیست سال بود که هر تابستان به ایران می‌آمدم و دو سال فرصت مطالعاتی و یک ترم مرخصی بدون حقوق را در ایران گذراندم تا بتوانم با دانشجویان ایرانی در تماس باشم. در دانشگاههای تهران و علّامه طباطبائی و امام صادق و تربیت مدرّس تدریس داشتم و در بسیاری موسسات تحقیقاتی و اموزش عالی دیگر سخنرانی داشتم. ولی این ده سال است که از تدریس در ایران محروم شده‌ام بسیار سخت گذشته. خوشبختانه هنرستان فرصتی پیش آورد که با تدریس کتاب «اخلاق پروتستان و روح سرمایه‌داری ماکس وبر» (که علیرغم اشتهارش به عنوان مهمترین متن در تاریخ جامعه‌شناسی، مهجور مانده و اغلب بسیار بد فهمیده شده) دوباره افتخار تدریس به دانشجویان به زبان فارسی نصیبم شود. کلاسها دوشنبه شروع خواهند شد. (یادداشت دکتر احمد صدری در برگه فیسبوکش) پیوند دوره در وبسایت هنرستان 👇🏻 https://honarestan.org/courses/10

⭕️ انتخاب سینا رحیم‌پور به عنوان سرپرست ادارهٔ پژوهش‌ها و بررسی‌های اطلاع رسانی دولت توسط الیاس حضرتی (رئیس رسانه‌شناسِ شورای اطلاع رسانی دولت) از همان جنس انتصاب‌هایی است که در همه سطوح دولت به بیشترش نیازمندیم: جوان، توانا، صاحب‌ایده، صاحب‌تجربه، هم‌راهبرد با رئیس جمهور، خارج از حلقه‌های بستهٔ مسئولان سن‌بالای تکراریِ خموده و حافظِ سازوکارهای معیوب، و حلقهٔ وصل به طیفی از متخصصان و کارشناسان و فعالان توانای حوزهٔ خودش. بیش باد! @jalaeipour

⭕️ غلامحسین کرباسچی: مدیران بالای شصت سال داوطلبانه کنار بروند. تداوم مدیریت‌شان و باز نکردن راه برای مدیران نسل بعد قابل دفاع نیست. @jalaeipour

⭕️ در دهه‌های گذشته در سازمان محیط زیست هیچ دوره‌ای شاهد انتخاب‌هایی نبوده‌ایم که به اندازهٔ این دوره مورد اعتماد و حمایت طیف وسیعی از فعالان و نهادهای مدنی محیط زیستی کشور باشند. جز شینا انصاری که با حمایت این فعالان و نهادها به ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست رسید، امروز هم با انتخاب شایسته‌گزینانهٔ او، حمید ظهرابی به عنوان سرپرست معاونت محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی و صدیقه ترابی ‌به سمت سرپرست معاونت محیط زیست انسانی انتخاب شد. حمید ظهرابی در بدنهٔ سازمان و شبکهٔ فعالان محیط زیستی کشور خوش‌نام و مورد حمایت وسیع است و صدیقه ترابی از متخصصان برجستهٔ سیاستگذاریِ آب ، انتخابی عالی برای این سال‌ها است که سازگاری با کم‌آبی از مهم‌ترین اقتضائات زیست‌پذیری ایران است. بیش باد! @jalaeipour

صدها بار تجربه کرده‌ام ولی باز هر بار نوازنده‌ای در مترو می‌نوازد باز گویی اولین بار است موسیقی می‌شنوم. گویی با پس‌زمینهٔ روزمرگی سرد شهری و ازدحام غریبگانِ خسته در مترو، سحر و قدرت هر نوتِ موسیقایی چند برابر می‌شود. به معنای دقیق کلمه نوازندگی در مترو هر بار فضا را می‌شکند و زیبایی و تأثیر موسیقی با ایده‌ها و جملات فلسفی و جامعه‌شناختی و سیاسی و عدالت‌خواهانه که در ذهنت زیرنویس می‌شود آلیاژی از افکار و عواطف می‌سازد که هر بار شبیه تجربه‌ای وجودی و معنوی برای دقایقی لالت می‌کند و به خارج از زمان و مکان پرتاب می‌شوی و وادارت می‌کند برای تمدیدش به دنبال نوازنده در واگن‌های مترو جابجا شوی و حتی بعضا چند ایستگاه دیرتر پیاده شوی. تأثیرگذارتر از هر کنسرتی در سالن‌های هنری شیک. @jalaeipour

⭕️ گامی مثبت. امید که در گام‌های بعدی سازمان محیط زیست عضو همهٔ کمیسیون‌های دولت شود، چون بدون اعمال ملاحظات محیط زیستی در همهٔ تصمیم‌سازی‌های دولت، به ویژه در تصمیمات حوزهٔ انرژی و کشاورزی و صنعت و راه، «دولت محیط زیستی» محقق و زیست‌پذیری ایران صیانت و تمهید نخواهد شد. @jalaeipour

⭕️ چرا بعضا تغییرات مثبت دیده، فهمیده و تایید نمی‌شود؟ ✍🏻 محمدرضا جلائی‌پور (منتشرشده در روزنامهٔ هم‌میهن، ۱۷ شهریور ۱۴۰۳) چرا بخشی از ناظران و تحلیل‌گران سیاسی و‌ نیروهای اپوزیسیون و حتی برآمده از انقلاب اسلامی ۵۷، ابعاد و اهمیت تغییراتی که در فضای سیاسی ایران در ۶ ماه گذشته رخ داده و به تقویت میانهٔ سیاسی و تمهید زمینه‌های گشایش، افزایش تدریجی ظرفیت حل مسائل و افزایش قدرت ملی ایران انجامیده است را نمی‌بینند و به رسمیت نمی‌شناسند؟ در پاسخ، ترکیبی از چهار علتِ مهم‌تر به نظرم می‌رسد: 1️⃣ اکثر این نیروها اسیر الگوهای تغییر برد-باختی و ستیزمحورند و با معیارشان هر آنچه متضمن برد نظام سیاسی و رهبری آن باشد، لاجرم به معنای باخت خودشان است. راهبردهایشان لاجرم بازنده‌سازِ دیگریِ سیاسی‌شان است و نه ذی‌نفع و برنده‌سازِ دیگریِ سیاسی‌شان. گویی هم‌مسألگی و خیر مشترکِ حل این مسائل برایشان معنادار نیست و موزانهٔ قوا تنها چیزی است که در سیاست می‌فهمند و‌ صرفا مبارزه برای بازنده کردن یا حذفِ رقیب، غایتِ سیاست‌ورزی‌شان است. ارزیابی‌شان این است که نظام و رهبری برندهٔ ماه‌های اخیر بوده‌اند. در این ارزیابی اشتباه هم نمی‌کنند. اما اشتباه می‌کنند که نمی‌بینند ایران و طیف ‌وسیعی از نیروهای اجتماعی نیز هم‌زمان برندهٔ این ماه‌ها و توافق‌های جدید بوده‌اند و ظرفیت‌هایی برای حل مسائل مشترک ایجاد شده است. به تعبیر دیگر توجه نمی‌کنند نوعی بازی برد-برد بین جامعه و حاکمیت شکل گرفت و برد حاکمیت به معنای باخت جامعه نبود. هر دو‌ هم‌زمان تقویت شدند. همه، حتی آن‌ها که در انتخابات شرکت نکردند و به مسعود پزشکیان رأی ندادند، می‌توانند برندهٔ روند شش ماه اخیر و تقویت میانه و توافق‌ها و حل مسأله‌ها و گشایش‌هایی‌ باشند که ممکن و بعضا محقق شده است. 2️⃣ اکثر این نیروها اسیر الگوهای تغییر دفعی‌گرا هستند. آنچه در این ماه‌ها محقق شده و در آینده می‌تواند محقق شود با معیارهای اصلاح‌گرانه و تدریجی‌گرا مغتنم و قابل اعتنا و مایهٔ خرسندی است، ولی با معیارهای دفعی‌گرایانه به چشم نمی‌آید و راضی نمی‌کند. نمی‌شود مدعی تدریجی‌گرایی بود ولی در ارزیابی دستاوردها معیارهای دفعی‌گرا و از اصلاح، انتظارِ انقلاب داشت. 3️⃣ اکثر این نیروها به شکلی ذی‌نفعِ مبارزه و ستیز سیاسی شده‌اند. برخی که غیرملی و ناسالم‌ترند حتی درآمد و منابع مالی‌ و‌ رسانه‌هایشان کاملا وابسته به دولت‌های ضدایران شده است. برخی دیگر هم تصور می‌کنند محبوبیت‌شان وابسته به تداوم چنین موضع و‌ نقشی است. بخشی دیگر نیز سوابق تحلیل‌ها و مواضع‌شان آن‌ها را ذی‌نفع ندیدن تغییرات می‌کند، یعنی تایید تغییرات مثبت را ناقض تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌های قبلی‌شان و تلف‌کنندهٔ هزینه‌هایی که داده‌اند می‌بینند و حاضر به پذیرش خطای تحلیلی قبلی و بازاندیشی و تجدید نظر راهبردی نیستند. 👈🏻 ادامهٔ متن کامل @jalaeipour