تیره ملا پیره سنجابی

گزیده اشعار فریدون مشیری با صدای خود استاد کوچه @mala-pire

بسی گفتند دل از عشق برگیر که نیرنگ است و افسون است و جادوست ولی ما دل به او بستیم و دیدیم که او زهر است اما نوشداروست... ۳۰ شهریورماه زادروز  ..زنده یاد استاد فریدون_مشیری شاعر لطافت و زلالی ۱۳۰۵_۱۳۷۹ @mala-pire

گزیده اشعار فریدون مشیری با صدای خود استاد کوچه @mala-pire

“من اینجا ریشه در خاکم من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم من اینجا تا نفس باقیست می مانم من از اینجا چه می خواهم،نمی دانم امید روشنائی گر چه در این تیره گیهانیست من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی گل بر می افشانم من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید سرود فتح می خوانم و می دانم تو روزی باز خواهی گشت” فریدون مشیری زاده۳۰ شهریور ۱۳۰۵- درگذشته۳ آبان ۱۳۷۹ @mala-pire

سی ام شهریور زاد روز شاعر بزرگ ما *فریدون مشیری * فریدون مشیری در سی ام شهریور سال 1305 در یک خانواده اصیل و فرهیخته در تهران به دنیا آمد. جد پدری مشیری، ازصاحب منصبان سرشناس لشکری در حکومت نادرشاه افشار بود و پدربزرگ مادریش یکی از شاعران به نام در دوره ناصری به حساب می آمد . با چنین پیشینه خانوادگی مشیری در کودکی پیش از رفتن به مدرسه با ادبیات کهن فارسی آشنایی کامل داشت، او بخشی از تحصیلات ابتدایی خود را تهران و بخشی دیگر را به دلیل کار پدرش در مشهد گذراند، اما در سال 1320 با آغاز جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین به همراه خانواده دوباره به تهران بازگشت و دوران متوسطه را در دبیرستان ادیب به اتمام رساند. مشیری در سن هیجده سالگی با اینکه هنوز یک سال تا پایان تحصیلاتش باقی مانده بود، به استخدام وزارت پست و تلگراف آن زمان در آمد و مدت سی و سه سال در این وزارتخانه به کار مشغول بود. مشیری از پانزده سالگی شعر می گفت و در سال 1323 اولین شعر او با نام" فردای ما "در روزنامه" ایران ما" به چاپ رسید، همین اتفاق آغازگر فعالیت های مطبوعاتی مشیری شد، @mala-pire

شهریور است و قلبِ پاییز تند میزند ... آنقدر که رنگ از رخسارِ درختان پریده و بوی کوچ پرستوها آسمان را پر کرده است ... شهریور است گونه ی انارها سرخ شده و شهر در تبِ تندِ پاییز دست و پا میزند درست مثل عاشقانه های بی موقع که عجیب میچسبد ... عصراخرین آدینه تابستونیتون به نیکی @mala-pire

شناسنده دو قرن سکوت اسکندر آبادی ۲۴ شهریور ۱۳۷۸: ۲۱ سال پیش در چنین روزی عبدالحسین زرین‌کوب در تهران درگذشت: "مدرسه که می‌رفتم، می‌اندیشیدم انسان اگر نتواند فرمانروای عالم شود، به هیچ شغلی جز معلمی نباید سر فرود آورد". عبدالحسین زرین‌کوب در سال ۱۳۰۱ در بروجرد زاده شد و در خانواده بسیار باورمندی رشد کرد. تا کلاس ۱۱ را در زادگاهش خواند و همزمان با پافشاری پدرش فقه و تفسیر قرآن و ادبیات عرب آموخت. ۱۶ ساله بود که به تهران رفت و با اینکه رشته‌اش ادبی نبود با رتبه ممتاز دیپلم ادبی گرفت و در دانشکده حقوق نام‌نویسی کرد ولی باز با پافشاری پدرش به زادگاهش بازگشت و پنج سال دبیر شد. ۲۲ ساله بود که به دانشگاه تهران بازگشت و ادبیات فارسی خواند، دبیر دبیرستان‌های تهران شد و در همان سال، نخستین اثرش "فلسفه شعر یا تاریخ تطور شعر و شاعری" را در بروجرد چاپ کرد. ۲۸ ساله بود که ماندگارترین اثرش "دو قرن سکوت" را نوشت و در آن به تاریخ دو سده نخستین تاریخ ایران از پیدایش اسلام تا برآمدن دودمان طاهریان پرداخت: "تیسفون با گنج‌هایش به دست عرب‌هایی افتاد که نمک را از کافور نمی‌‌شناختند و توفیر بهای سیم و زر را نمی‌‌‌دانستند". او برای پرهیز از تحقیر و تکفیر خشک‌اندیشان دو بار در محتوای کتابش تجدید نظر و دیدگاهش را نسبت به سرزمین پیدایش اسلام تعدیل کرد. ۳۲ ساله بود که با پایان‌نامه "نقد شعر، تاریخ و اصول آن" زیر نظر بدیع‌الزمان فروزانفر دکترای ادبیات گرفت و در دانشگاه تهران به تدریس تاریخ ادیان پرداخت. او چند سالی را هم به عنوان استاد میهمان در دانشگاه‌های بنام سوربن پاریس، دانشگاه لندن، و همچنین پرینستون آمریکا و دانشگاه‌های هند و پاکستان به زبانهای فرانسوی، انگلیسی، و آلمانی تاریخ اسلام و تصوف تدریس کرد. او از زمان دانشجویی‌اش مقاله‌هایی در مجلات "سخن"، "یغما"، "یادگار" و سپس "فرهنگ ایران‌زمین" در زمینه نقد ادبی و تاریخ می‌نگاشت و مدتی هم سردبیری "مهرگان" را داشت. بیش از چهل اثر بلند در زمینه‌های تاریخ، ادبیات و فرهنگ ایران نوشته و نگاشته و بیش از ۱۰ کتاب از زبان‌های گوناگون به فارسی گردانده و افزون بر این چند کتاب درسی مانند "قرائت فارسی" برای دبیرستان‌ها تألیف کرده و با دائرة المعارف فارسی به سرپرستی غلامحسین مصاحب و دائرة المعارف بزرگ اسلامی همکاری داشته است و یک فصل از کتاب تاریخ ایران چاپ کمبریج را به زبان انگلیسی نگاشته است. عبدالحسین زرین‌کوب در ۷۶ سالگی در تهران درگذشت. @mala-pire

#ماموستا_حسن_زیرک دیسان شو هات بو حالی من.🖤   @mala-pire

🔴مکالمه ما و مسئولین: گفتم غم تو دارم، گفتا غمت سرآید.. گفتم که نان گران شد، گفتا گرانتر آید! گفتم ز نرخ قصاب، فریاد ما بلند است.. گفتا که گوشت کم خور، تا حاجتت بر آید! گفتم چرا کم است این، یارانه های نقدی.. گفتا خموش غافل، این نیز هم نیاید! گفتم که از گرانی، جانم به لب رسیده.. گفتا تحملش کن، تا جان تو درآید...!! @mala-pire

#ماموستا_حسن_زیرک دیسان شو هات بو حالی من.🖤   @mala-pire