خیام ؛ حافظ'' ؛ فردوسی

🔹دکلمه‌ی شعر "دوستی" با صدای شاعرش، زنده‌یاد #فریدون_مشیری ‌ 🔸 بخشی از شعر #دوستی ‌ دل من دير زمانی است كه می‌پندارد: «دوستی» نيز گلی‌ست؛ مثل نيلوفر و ناز، ساقه‌ی ترد ظريفی دارد. بی گمان سنگدل است آنكه روا می‌دارد جانِ اين ساقه‌ی نازك را - دانسته- بيازارد! در زمينی كه ضمير من و توست، از نخستين ديدار، هر سخن، هر رفتار، دانه هايیست كه می افشانيم. برگ و باری است كه می رويانيم آب و خورشيد و نسيمش «مهر» است گر بدان‌گونه كه بايست به بار آيد، زندگی را به دل‌انگيزترين چهره بيارايد. آنچنان با تو در آميزد اين روح لطيف، كه تمنای وجودت همه او باشد و بس. بی‌نيازت سازد، از همه چيز و همه كس. زندگی، گرمی دل‌های به هم پيوسته‌ست تا در آن دوست نباشد همه درها بسته‌ست. در ضميرت اگر اين گل ندميده‌ست هنوز، عطر جان‌پرور عشق گر به صحرای نهادت نوزيده است هنوز دانه ها را بايد از نو كاشت. آب و خورشيد و نسيمش را از مايه جان خرج می‌بايد كرد. رنج می‌بايد برد. دوست می‌بايد داشت! .... - #فریدون_مشیری ‌ @khayyam_hafez

بدرود تابستان... پشتِ خرمن‌های گندم،                          لای بازو های بید، آفتابِ زرد ،               کم‌کم رونهفت . بر سر گیسوی گندم‌زارها، بوسهٔ بدرودِ تابستان شکفت . از تو بود ای چشمهٔ جوشانِ تابستانٍ گرم، گر به‌هر سو، خوشه‌ها جوشید و خرمن‌ها رسید. از تو بود، از گرمیِ آغوشِ تو، هر گُلی خندید و هر برگی دمید....... این‌همه شهد و شکَر از سینهٔ پرشورِ توست. در دلِ ذَرّات هستی نور توست. مستیِ ما از طلایی‌خوشهٔ انگورِ توست..... راستی را، بوسهٔ تو، بوسهٔ بدرود بود؟ بسته‌شد آغوشِ تابستان؟ خدایا! زود بود. 🍁#فریدون_مشیری #_30_شهریور_ماه #زادروز_فریدون_مشیری #شاعر_نامدار_پارسی_خجسته_باد💐 @khayyam_hafez

یک نفر در را بروی حضرت پاییز وا کند ....

علیرضا بدیع

.

🍁چیزی نمانده است تا ظهور  عشق حضرت پاییز به آوازه های بیقرار باد به رقص های دلبرانه ی برگ‌ به دل کندن چنارها از برگ های پهن پنج پری به هزار ر نگ شدن روزگار....

روز زیباتون بزیبایی اومدن پاییز 🍁

#دروووودها نثارتان بزرگواران ارجمند! واپسین ناهیدشید(جمعه) تابستانی تان نیکو و فرخنده واپسین جرعه های شهریورتان گوارا و دل آرا پاینده و یابنده آرزوهایتان باشید...🍁🍂 @khayyam_hafez

غزل شماره‌ی ۴۷۴ @khayyam_hafez

غزل شماره‌ی ۴۷۴

‍ . #غزل_حافظ هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی که هم ناديده می‌بينی و هم ننوشته می‌خوانی ملامتگو چه دريابد ميان عاشق و معشوق نبيند چشم نابينا خصوص اسرار پنهانی بيفشان زلف و صوفی را به پابازی و رقص آور که از هر رقعه دلقش هزاران بت بيفشانی گشاد کار مشتاقان در آن ابروی دلبند است خدا را يک نفس بنشين گره بگشا ز پيشانی ملک در سجده آدم زمين بوس تو نيت کرد که در حسن تو لطفی ديد بيش از حد انسانی چراغ افروز چشم ما نسيم زلف جانان است مباد اين جمع را يا رب غم از باد پريشانی دريغا عيش شبگيری که در خواب سحر بگذشت ندانی قدر وقت ای دل مگر وقتی که درمانی ملول از همرهان بودن طريق کاردانی نيست بکش دشواری منزل به ياد عهد آسانی خيال چنبر زلفش فريبت می‌دهد حافظ نگر تا حلقه اقبال ناممکن نجنبانی #حافظ @khayyam_hafez

. ولی هیچ‌چیز زیباتر از این نیست که پس از یک دلمردگیِ دراز، بارِ دیگر نور در وجودت سر برآورد. #فردریش_هولدرلین .