❤️ملت عشق❤️

🗣 فرزاد بهرامی 🎧 پشت فرمون راحتی با اپلیکیشن ‌

مباد در شب این شهر، در به در باشی نخواه با خودت از من غریبه تر باشی هوا هوای غریبی ست میشود حتی قفس که هیچ...گرفتار بال و پر باشی همیشه ترسم از این بوده...اینکه حالم را به طعنه از تو بپرسند و بی خبر باشی چه آه دور و درازیست آخرین نفسم که تا تو آمده باشم تو در سفر باشی میان اینهمه لبخند زخم ناجوری ست لبت بخندد و غمگین یک نفر باشی به مژده ی خبری تازه از توام بی تاب خدا کند خودت این بار پشت در باشی...!

من تشنه ی دیدار تو هستم تو چه هستی آیینه ی دیوار تو هستم  تو چه هستی   ای همهمه ی مبهم همراه درختان چون باد هوا دار تو هستم تو چه هستی   عمریست من  گمشده  درخانه ی  تردید دیوار به دیوار تو هستم تو چه هستی   ای  میوه ی ممنوعه  به هر طعم که باشی چون شاخه نگهدار تو هستم تو چه هستی   در چاه حسد برده و  در مصر عزیزی من نیز خریدار تو هستم تو چه هستی   هر جا بروم بیرق  دستان تو پیداست یک شهر بدهکار تو هستم تو چه هستی ‎‌‌‌‌

« چرا نگرانی ... ؟! » گاهی وقتها لازمه یه نگاه به خودت بندازی خودت رو ببینی چقدر درگیر چیزهای بی ارزشی کردی ! ببینی که چقدر داری به خودت ظلم میکنی ... ناراحتی ، غم میخوری و استرس داری ! میترسی از آینده ای که هنوز نیومده ... می ترسی از اتفاقاتی که اصلاً قرار نیست رخ بده اتفاقی بیافته ...! دلیل این همه ترس و احساس بی پناهی را باید در خودت جستجو کنی ، شاید یه جایی در اعماق وجودت خدا را برای لحظه‌ای کوتاه فراموش کرده باشی ! فکر میکنی تنهایی .... چرا خدا رو حس نمیکنی ... ؟! دیگه خدا باید چجوری بهت بگه که من هستم چقدر آیه و نشانه باید بفرسته که باورش کنی و بدانی که بالای سرت قدرتی هست به اسم "خدا" .... خدایی که بی اذنش برگی از درخت نخواهد افتاد خدایی که اگر برات بخواد هیچکس جلودارش نیست .... پس به خودت ناراحتی واسترس راه نده .... و توکل کن به خدا .... مطمئن باش خود خدا تو را درآغوشش خواهد کشید وآرومت میکنه  .... همه نگرانیها و ناراحتی‌ها واسترس ها خواهد رفت چون خدا اینطور می خواهد .... عبارت تاکیدی : آینده به دور از ناراحتی‌ها و زیبا در انتظار تو خواهد بود .... « خدایا سپاسگزارم »

آدمی به "امید" زنده است به اینکه دوباره صبح خواهد شد شب، به اینکه دوباره سبز خواهد شد دشت، به اینکه دوباره باز خواهد شد در، آری، آدمی به امید زنده است . . . صبح زیبات بخیر 💚

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت بود ایا که ز دیوانه ی خود یاد کند آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت