| Obliviate |

غروب نارنجی پنج‌شنبه زمان مناسبیه که به سیر روان‌پریشی فرِنسی بِرادی گوش بدیم و صوت جناب ون‌گوگ رو تکمیل کنیم.

زندگی به خودی خود سخته اما زندگی با افسردگی وقتی میخوای پنهانش کنی؛ هزار برابر سخت‌تره.

بابام در پنجاه و هشت سالگی میتونه مو به مو و با جزئیات بسیار دقیق زمانی و مکانی تاریخ ایران رو از ابتدا تا انتها براتون توضیح بده؛ یعنی شما بپرس چرا اسم فلان فرد رو فلانک گذاشتن یا بعد از ظهر اواسط شهریور ۱۲۵۰ هجری میرزا فتحعلی‌خان داشت چیکار میکرد؟! بهتون پاسخ میده ولی هیچوقت نمیدونه من چند سالمه!

بابام در پنجاه و هشت سالگی میتونه مو به مو و با جزئیات بسیار دقیق زمانی و مکانی تاریخ ایران رو از ابتدا تا انتها براتون توضیح بده؛ یعنی شما بپرس چرا اسم فلان فرد رو فلانک گذاشتن یا بعد از ظهر اواسط شهریور ۱۲۵۰ هجری میرزا فتحعلی‌خان داشت چیکار میکرد؟! بهتون پاسخ میده ولی هیچوقت نمیدونه من چند سالمه.

از هیچ موجودی در جهان خاکی به اندازه‌ی مهمون ناخونده بدم نمیاد. مشکلتون چیه که اطلاع نمیدین؟!

من با کار کردن مشکلی ندارم با صبح زود سر کار رفتن مشکل دارم.

جمعه‌ها حس می‌کنم نود و شیش سالم شده و یادم نمیاد پول‌هام رو توی کدوم بالش قایم کردم.

[ یک برش از آخرین روزهای شهریور در خانه‌ی پدری]