دوستان اهر

سوال عجیب یک مقام دولت رئیسی از ستاد کل نیرو‌های مسلح درباره سقوط بالگرد 🔹حمیدرضا مقصودی سرپرست امور اقتصاد کلان سازمان برنامه و بودجه در دولت سیزدهم در شبکه اجتماعی، متن شائبه برانگیزی درباره سانحه بالگرد رئیس جمهوری فقید منتشر کرد. مقصودی نوشته: 🔹«دوستان ستاد کل بفرمایند که آیا امکان ندارد که آیپد همراه خلبان به یک نارنجک سایبری تبدیل شده باشد؟ یا تلفن همراه یکی از مدیران که متاسفانه عموما هم آیفون هستند؟ ✅ @Khabar_Fouri

ارسالی آقای ابوالفضل وفا بهد

🌹🌷دوش سودایِ رُخَش گفتم ز سر بیرون کُنَم گفت کو زنجیر؟ تا تدبیرِ این مجنون کُنَم قامتش را سرو گفتم، سر کشید از من به خشم دوستان از راست می‌رَنجَد نِگارم، چون کنم؟ نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم زردرویی می‌کَشَم زان طبعِ نازک، بی‌گناه ساقیا جامی بده تا چهره را گُلگون کنم ای نسیمِ منزلِ لیلی خدا را تا به کی رَبع را برهم زنم، اَطلال را جیحون کنم من که رَه بُردم به گنجِ حُسنِ بی‌پایان دوست صد گدایِ همچو خود را بعد از این قارون کنم ای مَهِ صاحب قران، از بنده حافظ یاد کن تا دعایِ دولتِ آن حُسنِ روزافزون کن ارسالی : ابوالفضل سوزنی.

🔞Warning : This video includes images and audio some viewers may find upsetting or disturbing . 🔞 هشدار : این ویدئو شامل تصاویر وصـداهایی است که ممکن اسـت برای برخی از بینندگان ناراحت کننده یا آزاردهنده باشد . #هشدار 🔵🇮🇷 عملیات وعده صادق : ۱۷۰ پهپاد ۳۰ موشک کروز ۱۲۰ موشک ◀️تلفات: -0- 🇮🇱 عملیات پیجر: -0- موشک -0- پهپاد -0- کروز و... ◀️تلفات (تا کنون): ۱۱کشته، ۵۰۰ نابینا، بیش از ۴۰۰۰ زخمی 🫡#شغل_ناجا_سخت_و_زیان_آور_است ❤️کانال‌ تلگرامی خانواده‌ بزرگ‌ نیروهای مسلح👇 ☑️@police_Family110

روحش شادوتسلیت به خانواده محترم میرزایی واصغریه سبزپرور

شکلات‌خوری هدیه قهرمان المپیک! 🔹قهرمان المپیک پاریس گفت: شهرداری کرمانشاه یک شکلات‌خوری به من هدیه داد. 🔹آرین سلیمی افزود: یک زمینی به من هدیه دادند که یازده نفر دیگه هم صاحب آن بودند. 😐😐😐 #چمچمالی‌ها https://telegram.me/joinchat/DPzMfj6Hl8xZBe4wC8y0Yw

تسلیت عرض ملکنم به دوست عزیزم جناب آقای علامرضا میرزایی و جناب حاج اکبر آقا توتونچی عزیز وبهروز خان عطایی بزرگوار. روحشان شاد و یادشان گرامی 🌹🌹🌹🌹🌹

روز وصل دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران یاد باد... شعر: حافظ تصنیف: محمد رضا شجریان

چرا می نویسم این سوالی است که چند روزی می شود ذهنم را درگیر خود کرده است. مرا به خودکاوی واداشته و مجبورم می کند با خودِ عریانم روبرو شوم. نمیخواهم با روند معمول آدمها پاسخ دهم و "آنچه که دوست دارم باشم" را در قالب "آنچه که هستم" به خورد دیگران بدهم. قبلا دفتری داشتم که پاسخ اینگونه پرسش ها را به طور خصوصی برای خودم مینوشتم؛ اما تازه فهمیده ام چیزی به نام خصوصی و عمومی وجود ندارد. اینها همه قراردادند. به قول پیر بسطام: "یا چنان نمای که هستی؛ یا چنان باش که می نمایی"... چرا باید از آنچه که هستم بگریزم. مگر چقدر در انتخاب این "من»" نقش داشته ام که بخواهم میل هایش را کتمان کنم و یا متعصبانه از آنها دفاع کنم. این "منیت" چیزی جز تحمیل های جامعه، تاریخ، اطرافیان و انتخاب های کورکورانه ام نیست که از اوان کودکی روی هم انباشته شده اند و "من" را ساخته اند.گاه دلیل نوشتنم حس شفقت و همدردی با آدمیان است و گاه خیلی بیشتر از آنکه بخواهم به آن اعتراف کنم، رفتار و گفتارم در نتیجه میل نفسانی ام به تحت تاثیر قرار دادنِ دیگران است...این اعتراف سخت است ولی کتمان ناپذیر که در مواقعی که منیت بر من غالب می شود، انگیزه ام بیان ایده هایم نیست، بلکه نوعی خودآرایی و خودابرازی در قالب نظراتی پرمعناست که شاید به واسطه آن، در دیگران حس تایید و تحسین را برانگیزم!!...