Ma'rifat manzili

Бир хафталик намоз вақтлари. Ангор туман "Маърифат" жоме масжиди. 🕕 Бомдод          05:35 🕐 Пешин            13:00        🕒 Аср                  16:50 🕕 Шом                18:45 🕖 Хуфтон           20:15 t.me/marifat_manzili

Жамоат қанча кўп бўлса, Аллоҳ таоло уни шунча кўп яхши кўради Қоббас ибн Ашям Лайсий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Икки киши жамоат бўлиб ўқиган намознинг савоби Аллоҳ субҳанаҳу ва таолонинг наздида тўрт киши алоҳида-алоҳида ўқиган намознинг савобидан кўпроқдир. Тўрт киши жамоат бўлиб ўқиган намознинг савоби саккиз киши алоҳида-алоҳида ўқиган намознинг савобидан кўпроқдир. Саккиз киши жамоат бўлиб ўқиган намознинг савоби Аллоҳ таолонинг наздида юз киши алоҳида-алоҳида ўқиган намознинг савобидан кўпроқдир» (Баззор ва Табароний ривояти).

#siyrat #muftiy_minbari 📹 ҲАМЗА РОЗИЯЛЛОҲУ АНҲУ 🎤 Шайх Нуриддин Холиқназар ҳазратлари ♻️ - Диний-маърифий канал! @Surxonmuxlis.uz

#siyrat #muftiy_minbari 📹 ҲАМЗА РОЗИЯЛЛОҲУ АНҲУ 🎤 Шайх Нуриддин Холиқназар ҳазратлари ♻️ - Диний-маърифий канал! @Surxonmuxlis.uz

❓ Савол: Эшитишимча, жаноза намозида имом неча марта "Аллоҳу акбар" деса, имомга иқтидо қилган кишилар ҳам шунча марта "Аллоҳу акбар" дейиши керак экан. Мабодо айтмаса, намози бузилармиш. Шунга аниқлик киритиб берсангиз? 📩 Жавоб: Жаноза намозига киришдаги такбир ("Аллоҳу акбар") ва ундан кейинги уч такбирни айтиш имомга фарз бўлгани каби иқтидо қилувчиларга ҳам фарздир. Агар иқтидо қилувчи такбирлардан бирини айтмаса, жаноза намози дуруст бўлмайди. Чунки ундаги ҳар бир такбир тўрт ракатли намознинг ҳар бир ракатига ўхшайди. Бу ҳақда фиқҳий манбаларимизда қуйидагича келган: Жаноза намозининг такбирларидан ҳар бири бир ракат намознинг ўрнидадир. Ҳатто жанозанинг тўрт такбиридан бири тарк қилинса, намоз дуруст бўлмайди, худди тўрт ракатли намоздан бир ракати ўқилмаса, намоз дуруст бўлмаганидек ("Муҳитул Бурҳоний китоби). Демак, жаноза намозида ҳар гал имом такбир айтганда, иқтидо қилган киши ҳам имомга эргашиб такбирни айтиши фарз ҳисобланади. Акс ҳолда, намози дуруст бўлмайди. Валлоҳу аълам.

Синов Инсон боласи бир кеча-кундузда учта синовга учрайди, лекин кўпчилик уларнинг бирортасидан ибрат олмайди. Биринчиси, ҳар куни умридан бир кун камаяди, лекин бунга этибор бермайди. Ваҳоланки, мол-дунёсидан бирор нарса камайса, дарров ғам-қайғуга ботади. Ҳолбуки, йўқотилган мол-дунёнинг ўрнини тўлдирса бўлади, лекин ўтган умрнинг ўрнини тўлдириб бўлмайди. Иккинчиси, ҳар куни Аллоҳ берган ризқни ейди. Ўша ризқни ҳалол йўл билан топган бўлса, охиратда савол-жавоб қилинади. Лекин ҳаром йўл билан топилган бўлса, азоб-уқубатга тортилади. Учинчиси, ҳар куни охиратга бир қадам яқинлашиб, дунёдан бир қадам узоқлашиб боради, лекин фоний дунёга кўрсатган эътиборичалик боқий охиратга эътибор қилмайди. Ваҳоланки, борар жойи жаннатми ёки жаҳаннамми билмайди. Аллоҳим, энг катта ғам-ташвишимиз, илмимиз етиб борган нарса дунё бўлиб қолмасин. Борар жойимизни дўзах қилмагин, жаннат қилгин. Омин! Муҳаммад Али Муҳаммад

۱ - أَخْبَرَنَا أَبُو رَجَاءٍ قَتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، عَنْ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ، عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّهُ سَمِعَهُ يَقُولُ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْسَ بِالطَّوِيلِ الْبَائِنِ وَلاَ بِالْقَصِيرِ وَلاَ بِالأَبيضِ الأَمْهَقِ وَلَا بِالْآدَمِ وَلَا بِالْجَعْدِ الْقَطَطِ وَلَا بِالسَّبْطِ، بَعَثَهُ اللَّهُ تَعَالَى عَلَى رَأْسِ أَرْبَعِينَ سَنَةً فَأَقَامَ بِمَكَّةَ عَشْرَ سِنِينَ وَبِالْمَدِينَةِ عَشْرَ سِنِينَ وَتَوَفَّاهُ اللَّهُ تَعَالَى عَلَى رَأْسِ سِتِّينَ سَنَةً وَلَيْسَ فِي رَأْسِهِ وَلِحْيَتِهِ عِشْرُونَ شَعْرَةً بَيْضَاءَ. Анас ибн Молик розияллоху анхудан ривоят қилинади: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам жуда новча ҳам, пакана ҳам, ўта оппоқ ҳам, буғдойранг ҳам эмас эдилар. (Сочлари) жуда жингалак ҳам, ўта силлиқ ҳам эмасди. Қирқ ёшга ет- ганларида Аллоҳ таоло у зотни пайғамбар қилиб юборди. Кейин Маккада ўн йил, Мадинада ўн йил турдилар. Аллоҳ таоло у зотни олтмиш ёшлари аввалида вафот эттирди. Ўшанда соч-соқолларида йигирмата ҳам оқ тола йўқ эди". Шарҳ. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўрта бўйли эдилар. Бироқ бўйлари ўртачадан сал ламайдиган даражада узунликда, мўътадил ҳолатда узунроқ эди. У зот алайҳиссалом ўта оқ ҳам, жуда буғдойранг ҳам бўлмаганлар. Балки қизил аралашган оқ рангли (нурли, чароғон юзли) инсон эдилар. Сочлари ўртача эди: африкаликларникидек жуда қўнғироқ, бир-бирининг ичига кирган ҳам, европаликларникига ўхшаб ўта силлиқ, текис ҳам эмасди. Қирқ ёшга тўлганларида Аллоҳ таоло у зотга илк ваҳийни нозил қилди. Набий бўлганларидан кейин Маккада ўн уч йил турдилар. Эллик уч ёшларида Мадинага ҳижрат қилдилар. Имом Термизийнинг "Шамоили муҳаммадия" китобида "Маккада ўн йил турдилар", дейилган. Бунинг боиси нима? Бу ерда ошкора даъват қилина бошланган давр кўзда тутилган. Зеро, пайғамбарликнинг аввалги уч йилида одамларни Исломга яширин тарзда чақирилган. Ҳажар Ҳайтамийнинг "Ашрафул васоил ила фаҳмиш шамоил", Мулла Али Қорининг “Жамъул васоил фи шарҳиш шамоил", Абдураззоқ Абдулмуҳсиннинг "Шарҳу шамоилин набий" ва бошқа манбаларга асосланган ҳолда берилди. Ровий фақат ўнликни зикр қилган, каср сонни ташлаб кетган 10 (Яъни, “ўн уч" демасдан "ўн" деган. "Аллоҳ таоло у зотни олтмиш ёшлари аввалида вафот эттирди", деганда ҳам каср сон ташлаб кетилган, деб қаралади). Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам илк ваҳийни қабул қилиб олгач, Макка шаҳрида ўн уч йил, Мадинада ўн йил яшадилар. Олтмиш уч ёшларида вафот этдилар. Ўшанда соч-соқолларида оқ тола жуда кам: йигирматага ҳам бормасди, тахминан ўн етти-ўн саккиз дона эди. Яъни, у зотда кексалик аломати кўп ҳам зоҳир бўлмаган. Яна Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам мўътадил қоматли эдилар: (бўйлари) узун ҳам, калта ҳам эмасди. Таналари чиройли эди. Сочлари жингалак ҳам, силлиқ ҳам бўлмаган. У зот буғдойранг эдилар.

۱ - أَخْبَرَنَا أَبُو رَجَاءٍ قَتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، عَنْ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ، عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّهُ سَمِعَهُ يَقُولُ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْسَ بِالطَّوِيلِ الْبَائِنِ وَلاَ بِالْقَصِيرِ وَلاَ بِالأَبيضِ الأَمْهَقِ وَلَا بِالْآدَمِ وَلَا بِالْجَعْدِ الْقَطَطِ وَلَا بِالسَّبْطِ، بَعَثَهُ اللَّهُ تَعَالَى عَلَى رَأْسِ أَرْبَعِينَ سَنَةً فَأَقَامَ بِمَكَّةَ عَشْرَ سِنِينَ وَبِالْمَدِينَةِ عَشْرَ سِنِينَ وَتَوَفَّاهُ اللَّهُ تَعَالَى عَلَى رَأْسِ سِتِّينَ سَنَةً وَلَيْسَ فِي رَأْسِهِ وَلِحْيَتِهِ عِشْرُونَ شَعْرَةً بَيْضَاءَ. Анас ибн Молик розияллоху анхудан ривоят қилинади: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам жуда новча ҳам, пакана ҳам, ўта оппоқ ҳам, буғдойранг ҳам эмас эдилар. (Сочлари) жуда жингалак ҳам, ўта силлиқ ҳам эмасди. Қирқ ёшга ет- ганларида Аллоҳ таоло у зотни пайғамбар қилиб юборди. Кейин Маккада ўн йил, Мадинада ўн йил турдилар. Аллоҳ таоло у зотни олтмиш ёшлари аввалида вафот эттирди. Ўшанда соч-соқолларида йигирмата ҳам оқ тола йўқ эди". Шарҳ. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўрта бўйли эдилар. Бироқ бўйлари ўртачадан сал ламайдиган даражада узунликда, мўътадил ҳолатда узунроқ эди. У зот алайҳиссалом ўта оқ ҳам, жуда буғдойранг ҳам бўлмаганлар. Балки қизил аралашган оқ рангли (нурли, чароғон юзли) инсон эдилар. Сочлари ўртача эди: африкаликларникидек жуда қўнғироқ, бир-бирининг ичига кирган ҳам, европаликларникига ўхшаб ўта силлиқ, текис ҳам эмасди. Қирқ ёшга тўлганларида Аллоҳ таоло у зотга илк ваҳийни нозил қилди. Набий бўлганларидан кейин Маккада ўн уч йил турдилар. Эллик уч ёшларида Мадинага ҳижрат қилдилар. Имом Термизийнинг "Шамоили муҳаммадия" китобида "Маккада ўн йил турдилар", дейилган. Бунинг боиси нима? Бу ерда ошкора даъват қилина бошланган давр кўзда тутилган. Зеро, пайғамбарликнинг аввалги уч йилида одамларни Исломга яширин тарзда чақирилган. Ҳажар Ҳайтамийнинг "Ашрафул васоил ила фаҳмиш шамоил", Мулла Али Қорининг “Жамъул васоил фи шарҳиш шамоил", Абдураззоқ Абдулмуҳсиннинг "Шарҳу шамоилин набий" ва бошқа манбаларга асосланган ҳолда берилди. Ровий фақат ўнликни зикр қилган, каср сонни ташлаб кетган 10 (Яъни, “ўн уч" демасдан "ўн" деган. "Аллоҳ таоло у зотни олтмиш ёшлари аввалида вафот эттирди", деганда ҳам каср сон ташлаб кетилган, деб қаралади). Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам илк ваҳийни қабул қилиб олгач, Макка шаҳрида ўн уч йил, Мадинада ўн йил яшадилар. Олтмиш уч ёшларида вафот этдилар. Ўшанда соч-соқолларида оқ тола жуда кам: йигирматага ҳам бормасди, тахминан ўн етти-ўн саккиз дона эди. Яъни, у зотда кексалик аломати кўп ҳам зоҳир бўлмаган. Яна Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам мўътадил қоматли эдилар: (бўйлари) узун ҳам, калта ҳам эмасди. Таналари чиройли эди. Сочлари жингалак ҳам, силлиқ ҳам бўлмаган. У зот буғдойранг эдилар.

Аллоҳ таоло ҳадиси қудсийда бундай марҳамат қилган: "Мен бандам мен ҳақимда нима гумон қилса, ўшандайман. У Мени зикр қилган чоғда, Мен у биланман". Bayyina.uz | Taqviym.uz Ижтимоий тармоқларда бизни кузатинг! Telegram | Instagram | YouTube