the girl who lived

غمگین بودن فقط رو پله‌های سرسرا موقع غروب حال میده

چند شب بود قبل از خواب کارتون مستربین میدیدم (عادت بد) ولی دیشب با این موزیک شبم و صبح کردم. زنده باد غم

زمان داره بهت میگه شبیه خودت شو.

هرچقدر بزرگتر میشم، بیشتر این موزیک و زندگی میکنم 1:23

زمزمهٔ بغض‌آلود شبانه: چگونه خونِ تو پامالِ سال و ماه شود؟ که چون بهار رسد، خونِ ارغوان تازه‌ست چنان که ماتمِ تو، کهنگی نمی‌گیرد شرارِ کینهٔ ما نیز، هم‌چنان تازه‌ست.. #حسین_منزوی

صبح؟

این یک هفته هم بگذره بره سریعتر

دیگه الان جا زدن معنی نداره. میدونم پوست خودم و کندم تا به این نقطه برسم. اگر هم تو این نقطه گیر کردم، بازم دووم آوردم دیگه حتا پیش خودم هم از جا زدن حرف نمیزنم.