"درختِ نِوشته‌‌هآم.

کاش یکی از نُت های موسیقی شجریان، یا کتاب بودم، از انسان بودن خسته‌ام.

نقطه‌ی مقابل عشق نفرت نیست. بی تفاوتیه.

نقطه‌ی مقابل عشق نفرت نیست. بی تفاوتیه.

جوری که لیلی انقدر قشنگ مینویسع✨✨✨

این من که الان هستم را دوست دارم. آرام، صبور، خنثی و آدم گریز.

می‌دانی، سکوت هم درد دارد. با هر دم و بازدمم کلماتی که در گلویم جمع شده‌اند، گلویم را می‌خراشند.

چنل لیلی خیلی خیلی برام قشنگه ✨

گفت تو در اوج رنج‌هایت هم بازیگر ماهری هستی. برق چشم‌هایت و خط لبخندت هنوز هم زیباترین است.

پاییز شد و قطره های باران بر صورتم میچکد سرما لای انگشتانم میدود بارونی ام با چترم برخورد می‌کند ک صدای عجیبی می‌دهد و من این صدارو دوست دارم دستانم قرمز شده و یخ زده چای گرم که از آن بخار بلند می‌شود دستانم را میسوزاد جای رحم ندارد لبانم را هم میسوزاند من تنها در جای جای شهر قدم میزنم که شاید بوی عطر تو به مشامم بخورد و پیدایت کنم در میان این شهر شلوغ. -مبیناراستی

https://t.me/+nRRoaIkyAkg4ZDY0 چنل پرایوتم.