◇

بشنو ای جلاد! می‌خروشد خشم در شیپور می‌کوبد غضب بر طبل هر طرف سر می‌کشد عصیان و درونِ بسترِ خونینِ خشمِ خلق زاده می‌شود طوفان ... #هوشنگ_ابتهاج 🆔 @kavir_sh

زشت‌روئی در آئینه به چهره خود می‌نگریست و می‌گفت سپاس خدای را که مرا صورتی نیکو بداد. غلامش ایستاده بود و این سخن می‌شنید و چون از نزد او بدر آمد، کسی بر در خانه او را از حال صاحبش پرسید. گفت: در خانه نشسته و بر خدا دروغ می‌بندد. رساله دلگشا #عبید_زاکانی @Islamic_Articles

عارفی را گفتند؛ آینده دنیا تاریک است. گفت؛ وظیفه ما روشن است. ‌@Islamic_Articles

🔰 چرا انسان تا به این حد از تنهایی با خود گریزان است؟ بشنویم پاسخ دکتر #محمدجعفرمصفا را در این مورد. 🌱🌱🌱 @shamsmowlana

🌐 عابرین ای عابرین بگذرید از راه من بی هیچ گونه فکر دشمن می رسد می کوبدم بر در خواهدم پرسید نام و هر نشان دیگر وای بر من به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده خود را تا کشم از سینه ی پر درد خود بیرون تیرهای زهر را دلخون وای بر من 🖋این پسرک فروشی نیست! @Sociology_of_Ethics

و آنگاه که درد، استخوان‌های سینه‌ام را می‌فشارد و مچاله می‌کند و همچو جلادی، بر تلاقی ترقوه‌ام تازیانه می‌زند و هر لحظه، گرمی نفَس مرگ که چون صیادی بر گردنم چنگ انداخته را بر غضروف‌های نالان گوشم حس می‌کنم تنها و تنها به یک چیز می‌اندیشم که ای کاش! جلادِ پیام‌آور مرگ در حلاجی تن فرسوده‌ی من، قلبی را بیابد که نقش و نگار تابناک تو بر آن حک شده باشد .. آنگاه از چنگ انداختن و تازیانه زدن بر من نادم خواهد شد که صاحب چنین قلبی را به اسارت خود در آورده است. من همان، آشفته‌حالم که در پس سینه‌ی نالان خود راز زیبای تو را حمل می‌کنم ... #شکیب_ضربی

گفتند: حضرت عزت را دوست می‌داری؟ گفت: دارم. گفتند: شیطان را دشمن داری؟ گفت: نه. گفتند: چرا؟ گفت: از محبتِ رحمان پروای عداوت شیطان ندارم؛ که رسول علیه السلام به خواب دیدم که مرا گفت: ای رابعه! مرا دوست داری؟ گفتم: یا رسول الله کی بود که تو را دوست ندارد؟ ولکن محبت حق مرا چنان فروگرفته است که دوستی و دشمنی غیر را جای نماند. "ذکر رابعه عدویه رحمة الله علیها" #تذکرة_الاولیاء_عطار #حکایت @Islamic_Articles

کار جهان هر چه شود کار تو کو بار تو کو گر دو جهان بتکده شد آن بت عیار تو کو گیر که قحط است جهان نیست دگر کاسه و نان ای شه پیدا و نهان کیله و انبار تو کو گیر که خار است جهان گزدم و مار است جهان ای طرب و شادی جان گلشن و گلزار تو کو گیر که خود مرد سخا کشت بخیلی همه را ای دل و ای دیده ما خلعت و ادرار تو کو گیر که خورشید و قمر هر دو فروشد به سقر ای مدد سمع و بصر شعله و انوار تو کو گیر که خود جوهریی نیست پی مشتریی چون نکنی سروریی ابر گهربار تو کو گیر دهانی نبود گفت زبانی نبود تا دم اسرار زند جوشش اسرار تو کو هین همه بگذار که ما مست وصالیم و لقا بی‌گه شد زود بیا خانه خمار تو کو تیز نگر مست مرا همدل و هم دست مرا گر نه خرابی و خرف جبه و دستار تو کو برد کلاه تو غری برد قبایت دگری روی تو زرد از قمری پشت و نگهدار تو کو بر سر مستان ابد خارجیی راه زند شحنگیی چون نکنی زخم تو کو دار تو کو خامش ای حرف فشان درخور گوش خمشان ترجمه خلق مکن حالت و گفتار تو کو دیوان #شمس غزل شماره 2144 @Islamic_Articles

مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو ای بی‌بصر! من می‌روم ؟! او می‌کشد قلاب را ... 👑 #سعدی

یکی الان ازم پرسید: پس‌معشوق زمینی چی میشه؟ گفتمش : [او خودش هم می‌داند] که [ کمان و رخ و سکناتش، حتی صدایش] تجلی جمال و عظمت خدا بر روی زمین است :))