گروه روان‌شناختی روان‌یارا

🔶 مغز شما، شما را مجبور به تماشای تبلیغات می‌کند. روزانه از طریق رسانه در معرض هزاران تبلیغ قرار می‌گیریم. مطالعات در آمریکای شمالی نشان داده است که ما به طور متوسط در معرض ۳۰۰۰ تبلیغ در روز هستیم. بهترين تبليغات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که از سطح هوشیاری ما عبور می‌کنند. به این دلیل که هر انسانی، برای توجه و آگاهی فرایندی خودکار در مغز دارد و تصمیم ما برای توجه به محرک‌های اطراف (مانند تبلیغات) اغلب توسط احساسات تعیین می‌شود، نه افکارمان. ما احساساتمان را انتخاب نمی‌کنيم، آن‌ها به طور خودکار اتفاق می‌افتند. ما فقط می‌توانیم تصمیم بگیریم که بعد از یک رخداد چگونه به احساساتمان فکر کنیم. بنابراین وقتی تبلیغ یک محصول، احساسی قوی را در ما برانگیزد، می‌تواند در اولویت خرید ما قرار گیرد. احساسات را به عنوان عمل خودکاری در نظر بگیرید که ما را بدون نیاز به فکر کردن در محیط رسانه‌ای هدایت می‌کنند. تبلیغاتی که احساسات را تحریک می‌کنند می‌توانند تفکر انتقادی و هوشیاری آگاهانه را کاهش دهند. هر ثانیه حواس شما حدود ۱۱ میلیون بایت اطلاعات دریافت می‌کند اما شما فقط از حدود ۴۰ بایت از آن‌ها آگاه هستید. چون ذهن آگاه ما خیلی محدود است و بر اساس نیاز فعالیت می‌کند. مغز انسان به عنوان یک سیستم بقا با هوشیاری محیط را بررسی می‌کند و همیشه پیش‌بینی می‌کند که چه اتفاقی در آینده خواهد افتاد و این‌گونه به محرک‌ها پاسخ می‌دهد. علوم شناختی نشان می‌دهد وقتی که محرک‌های محیطی اطرافمان مطابق با الگوهای پیش‌بینی‌شده در مغزمان باشند، به آنچه در لحظۀ حال رخ می‌دهد، توجه نمی‌کنیم. با این حال، پیش‌بینی‌های اشتباه، پاسخ عصبی را ایجاد می‌کند که به طور زیستی توجه ما را جلب می‌کند یعنی وقتی انتظار داریم چیزی اتفاق بیفتد و این اتفاق نیفتد، یک سیگنال از قشر سینگولیت قدامی(ACC) آزاد می شود. ACC به طور نزدیک به تالاموس متصل است که نقش مهمی در آگاهی هیجانی دارد. هیچ چیز توجه ما را بهتر از عنصر غافلگیری جلب نمی‌کند. تبلیغ‌کنندگان این کار را به بهترین شکل با قطع کردن الگوهای مغزی مورد انتظار انجام می‌دهند. علاوه بر این، نوآوری عمدتاً سیستم دوپامین را در مغز ما فعال می‌کند. این سیستم مسئول تولید احساسات خوشایند در ماست. از آنجا که یادگیری برای بقای انسان بسیار مهم است، منطقی است که انتخاب طبیعی نیز در ما پاسخ‌هایی احساسی را به محرک های جدید ایجاد کرده است. بنابراین وقتی تبلیغات این مدارهای مغزی را مورد هدف قرار می‌دهند، توجه و تعامل افزایش می‌یابد. تنها راه برای جلوگیری از فریب این دسته از تبلیغات این است که از الگوها آگاه شوید. بسیاری از تبلیغات امروزی بر اساس قطع الگوها و ایجاد احساسات اولیه عمیق طراحی می‌شوند، زیرا توجه آگاهانۀ ما با محدودیت‌هایی روبه‌روست. با آگاه شدن از این الگوها ذهن شما به طور غریزی یاد خواهد گرفت که آن‌ها را پیش‌بینی کند و در آینده نیز آن‌ها را نادیده بگیرد. به یاد داشته باشید که دکمه توقف را در ذهن خود فشار دهید و به طور منطقی در نظر بگیرید که چه چیزی شما را به تبلیغات و محصولات در وهلۀ اول جذب می‌کند. ما نمی‌توانيم از احساساتی که بر خواسته‌های ما اثرگذارند، خودداری کنیم اما می‌توان هنگام خرید به طور منطقی این پیشنهادات غیرمنطقی و هیجانی را رد کرد. در حقیقت تصمیم ما برای تماشای تبلیغات انتخاب آگاهانه‌ای نیست اما می‌توان با یادگیری الگوها آن‌ها را نادیده گرفت. 📎 منبع 🧠 همچنین برای مطالعه بیشتر در این حوزه می‌توانید به متن "تبلیغات، فهم ساده‌ی انتخاب" از شماره دوم نشریه روان‌یارا (مغز، ذهن، شناخت) مراجعه بفرمایید. Telegram | Instagram | X | LinkedIn

🔶 مغز شما، شما را مجبور به تماشای تبلیغات می‌کند. روزانه از طریق رسانه در معرض هزاران تبلیغ قرار می‌گیریم. مطالعات در آمریکای شمالی نشان داده است که ما به طور متوسط در معرض ۳۰۰۰ تبلیغ در روز هستیم. بهترين تبليغات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که از سطح هوشیاری ما عبور می‌کنند. به این دلیل که هر انسانی، برای توجه و آگاهی فرایندی خودکار در مغز دارد و تصمیم ما برای توجه به محرک‌های اطراف (مانند تبلیغات) اغلب توسط احساسات تعیین می‌شود، نه افکارمان. ما احساساتمان را انتخاب نمی‌کنيم، آن‌ها به طور خودکار اتفاق می‌افتند. ما فقط می‌توانیم تصمیم بگیریم که بعد از یک رخداد چگونه به احساساتمان فکر کنیم. بنابراین وقتی تبلیغ یک محصول، احساسی قوی را در ما برانگیزد، می‌تواند در اولویت خرید ما قرار گیرد. احساسات را به عنوان عمل خودکاری در نظر بگیرید که ما را بدون نیاز به فکر کردن در محیط رسانه‌ای هدایت می‌کنند. تبلیغاتی که احساسات را تحریک می‌کنند می‌توانند تفکر انتقادی و هوشیاری آگاهانه را کاهش دهند. هر ثانیه حواس شما حدود ۱۱ میلیون بایت اطلاعات دریافت می‌کند اما شما فقط از حدود ۴۰ بایت از آن‌ها آگاه هستید. چون ذهن آگاه ما خیلی محدود است و بر اساس نیاز فعالیت می‌کند. مغز انسان به عنوان یک سیستم بقا با هوشیاری محیط را بررسی می‌کند و همیشه پیش‌بینی می‌کند که چه اتفاقی در آینده خواهد افتاد و این‌گونه به محرک‌ها پاسخ می‌دهد. علوم شناختی نشان می‌دهد وقتی که محرک‌های محیطی اطرافمان مطابق با الگوهای پیش‌بینی‌شده در مغزمان باشند، به آنچه در لحظۀ حال رخ می‌دهد، توجه نمی‌کنیم. با این حال، پیش‌بینی‌های اشتباه، پاسخ عصبی را ایجاد می‌کند که به طور زیستی توجه ما را جلب می‌کند یعنی وقتی انتظار داریم چیزی اتفاق بیفتد و این اتفاق نیفتد، یک سیگنال از قشر سینگولیت قدامی(ACC) آزاد می شود. ACC به طور نزدیک به تالاموس متصل است که نقش مهمی در آگاهی هیجانی دارد. هیچ چیز توجه ما را بهتر از عنصر غافلگیری جلب نمی‌کند. تبلیغ‌کنندگان این کار را به بهترین شکل با قطع کردن الگوهای مغزی مورد انتظار انجام می‌دهند. علاوه بر این، نوآوری عمدتاً سیستم دوپامین را در مغز ما فعال می‌کند. این سیستم مسئول تولید احساسات خوشایند در ماست. از آنجا که یادگیری برای بقای انسان بسیار مهم است، منطقی است که انتخاب طبیعی نیز در ما پاسخ‌هایی احساسی را به محرک های جدید ایجاد کرده است. بنابراین وقتی تبلیغات این مدارهای مغزی را مورد هدف قرار می‌دهند، توجه و تعامل افزایش می‌یابد. تنها راه برای جلوگیری از فریب این دسته از تبلیغات این است که از الگوها آگاه شوید. بسیاری از تبلیغات امروزی بر اساس قطع الگوها و ایجاد احساسات اولیه عمیق طراحی می‌شوند، زیرا توجه آگاهانۀ ما با محدودیت‌هایی روبه‌روست. با آگاه شدن از این الگوها ذهن شما به طور غریزی یاد خواهد گرفت که آن‌ها را پیش‌بینی کند و در آینده نیز آن‌ها را نادیده بگیرد. به یاد داشته باشید که دکمه توقف را در ذهن خود فشار دهید و به طور منطقی در نظر بگیرید که چه چیزی شما را به تبلیغات و محصولات در وهلۀ اول جذب می‌کند. ما نمی‌توانيم از احساساتی که بر خواسته‌های ما اثرگذارند، خودداری کنیم اما می‌توان هنگام خرید به طور منطقی این پیشنهادات غیرمنطقی و هیجانی را رد کرد. در حقیقت تصمیم ما برای تماشای تبلیغات انتخاب آگاهانه‌ای نیست اما می‌توان با یادگیری الگوها آن‌ها را نادیده گرفت. 📎 منبع 🧠 همچنین برای مطالعه بیشتر در این حوزه می‌توانید به متن "تبلیغات، فهم ساده‌ی انتخاب" از شماره دوم نشریه روان‌یارا (مغز، ذهن، شناخت) مراجعه بفرمایید. Telegram | Instagram | X | LinkedIn

انجمن علمی مشاوره دانشگاه اصفهان برگزار میکند؛ 📌دوره اول صفر تاصد جستجو منابع پژوهشی (به زبان ساده ) 💠 پرکاربرد برای پروژه‌ ها و مقالات دانشجویی 🔍آموزش جستجوی منابع فارسی و انگلیسی 🔍آشنایی با ابزار های جستجو هوش مصنوعی 🔊با تسهیل گری جناب آقای علی رحیم حلاج (کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه اصفهان) 💻مجازی ‌و رایگان ⏳چهارشنبه ۲۸ شهریور ؛ از ساعت۱۶ ثبت‌نام👇👇 @Counseling83 🌱🌱 به ما بپیوندید انجمن علمی مشاوره دانشگاه اصفهان 🌐https://t.me/UiCounseling طراح پوستر: نگین سلطانیان

🔶🔹 در شمارهٔ چهارم فصلنامهٔ علمی-دانشجویی تداعی خواهید خواند: - روان‌شناسی چیست؟ آشنایی با خانوادۀ روان‌شناسی/ نوشتۀ یان پارکر/ ترجمۀ ثنا اعتمادی و کیمیا حامدی - روان‌شناسی مثبت‌گرا: جنبش‌های فکری، علمی یا ایدئولوژیک؟/ نوشتۀ برناردو مورنو خیمنز و آلدو آگیره-کاماچو/ ترجمۀ زهرا بالسینی - روان‌شناسی گفتمانی: انگاره‌های کلیدی، چند تقسیم‌بندی و دو نمونه/ نوشتۀ مارگارت وثرل/ ترجمۀ امیرمهدی تبار @Tadaaei_Journal

🔘 مفتخریم که با شماره‌ی دوم نشریه‌ی «روان‌یارا»، تحت عنوان «روان‌شناسی شناختی» بار دیگر همراه ذهن‌های کنجکاو خوانندگان‌مان هستیم. در این شماره تلاش بر آن بوده است که در ابعاد و جنبه‌های متنوع یکی از بحث‌برانگیزترین و نوین‌ترین شاخه‌های روان‌شناسی، عمیق شویم، عملکرد مغز در آگاهی، هیجان و رفتار انسان‌ها را به زیر ذره‌بین ببریم و به مسائل گوناگون روان‌ این بار از لنز «شناختی» بنگریم. فایل الکترونیکی این شماره در کانال تلگرامی نشریه قابل دسترس است و همانند همیشه، نظرات و انتقادات شما برای ادامه‌ی مسیر ما پراهمیت خواهد بود. - عناوینی که در این شماره می‌خوانید: ▫️چرا می‌خندیم؛ کمدی، میم و rTPJ ◾️تبلیغات؛ فهم ساده‌ی انتخاب ▫️بازی‌های ویدیویی و شناخت ◾️پرونده ویژه؛ هوش مصنوعی: مانع یا مکمل؟ ▫️ذهن چگونه ممکن می‌گردد؟ ◾️پرونده ویژه؛ رباتیک و ارتباط انسانی ▫️مغز اخلاقی: شناخت نیکی و بدی ◾️پیرامون روان‌شناسی شناختی؛ گفت‌وگو با دکتر اکبری ▫️کوتاه و مختصر درباره EEG ◾️زیست‌شناسی عصبی بین‌فردی Telegram | Instagram | X | LinkedIn

چارلی به دلیل شرایط ناگواری که در طول فیلم شاهد هستیم، دچار مشکلات زیادی می‌شود. غم و اندوه چارلی او را به سمت اختلال پرخوری سوق می‌دهد. در واقع، رژیم غذایی ناسالم راهی برای مقابله با احساسات منفی‌اش می‌گردد. در یکی از سکانس‌ها، او پس از موقعیتی ناراحت‌کننده به پرخوری رو می‌آورد در حالی‌که می‌داند این کار می‌تواند منجر به بدتر شدن وضعیت قلبی‌ و حتی مرگش شود. برای چارلی، غذا نوعی فرار از زندگی است، پرخوری راهی است که او با غم و اندوه و افسردگی کنار می‌آید. چارلی از رفتن به بیمارستان برای درمان بیماری قلبی خود نیز اجتناب می‌کند و پول موجود در حساب بانکی خود را برای دخترش، الی، درنظر گرفته است. محتمل است که چارلی به دلیل احساس شرم در اعماق وجودش معتقد باشد که سزاوار دریافت کمک نیست. جلوه‌های دیگر شرم را می‌توان در سایر سکانس‌ها نیز دید به عنوان مثال، هنگامی‌ که مشغول تدریس است، وبکم خود را روشن نمی‌کند یا برای پرداخت هزینه‌ی غذایی که سفارش می‌دهد، پول را خارج از درب می‌گذارد تا با پیک روبه‌رو نشود. در حالی که چارلی را می‌توان شخصیت اصلی دانست، شخصیت های دیگر نیز مبارزات خاص خود را دارند. برای مثال، ممکن است به نظر برسد که الی، به سادگی در حال گذراندن نوجوانی است. با این حال، نفرت شدید او از تمام دنیا ناشی از ناتوانی در پذیرش این است که در دوران کودکی‌اش توسط پدر رها شده و رفتارهای پرخاشگرانه‌ی او می‌تواند نشانه‌ی مکانیسم‌های مقابله‌ای او باشند. اگر او بتواند عصبانی بماند، شاید آسیب نبیند. فیلم نهنگ نمایشی از چگونگی تأثیر وضعیت روانی بر سلامت جسمانی است. با وجود همه‌ی حوادث غم‌انگیز، این فیلم ممکن است به دلیل خوش‌بینی چارلی به جهان بیننده را سرشار از امید کند. صمیمیت، مهربانی و اعتقاد چارلی به انسانیت عمیق است. او عاشق آموزش است و تلاش می‌کند تا به دیگران کمک کند تا خود واقعی‌شان را بیابند و صدا و مسیر منحصر به فرد خود را در جهان بیابند. علی‌رغم اینکه بیشتر افراد زندگیش او را منزجرکننده می‌دانند، او همچنان در همه چیز نکات مثبت را می‌بیند. اگرچه الی به او بی‌احترامی می‌کند، چارلی مدام نگران او و آینده‌اش است و او را شایسته‌ی زندگی خوبی می‌داند. چارلی با وجود نارضایتی‌ها به افراد دیگر ایمان دارد. Telegram | Instagram | X | LinkedIn

🎬 فیلم "The Whale" درامی روانشناختی به کارگردانی دارن آرونوفسکی است و زندگی چارلی را به تصویر می‌کشد که سعی می‌کند با برقراری ارتباط دوباره با دخترش، گذشته را جبران کند. داستان در یک صحنه اتفاق می‌افتد: آپارتمان چارلی. به عنوان بیننده، ما نیز در طول این دو ساعت احساس می‌کنیم که در این فضا محصور شده‌ایم و به ما این حس را می‌دهد که دنیای چارلی چقدر محدود شده است. "نهنگ" ممکن است یک فیلم به نظر برسد اما موقعیت‌هایی واقعی از چاقی و اعتیاد به الکل تا عشق‌های از دست‌ رفته و خانواده‌های از هم پاشیده را به تصویر می‌کشد.

🎬 فیلم "The Whale" درامی روانشناختی به کارگردانی دارن آرونوفسکی است و زندگی چارلی را به تصویر می‌کشد که سعی می‌کند با برقراری ارتباط دوباره با دخترش، گذشته را جبران کند. داستان در یک صحنه اتفاق می‌افتد: آپارتمان چارلی. به عنوان بیننده، ما نیز در طول این دو ساعت احساس می‌کنیم که در این فضا محصور شده‌ایم و به ما این حس را می‌دهد که دنیای چارلی چقدر محدود شده است. "نهنگ" ممکن است یک فیلم به نظر برسد اما موقعیت‌هایی واقعی از چاقی و اعتیاد به الکل تا عشق‌های از دست‌ رفته و خانواده‌های از هم پاشیده را به تصویر می‌کشد. Telegram | Instagram | X | LinkedIn

💢 انجمن علمی روانشناسی دانشگاه رازی برگزار می‌کند: "کارگاه تخصصی آشنایی با مشکلات یادگیری و تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان" 👈🏼 سر‌فصل های کارگاه: • اختلالات یادگیری نارساخوانی - نارسانویسی- اختلال یادگیری ریاضی و املا • آشنایی با اضطراب امتحان و راهکارهای مقابله با آن 👤 مدرسان: سرکار خانم فاطمه الواری سرکار خانم مریم رضوی سیرت سرکار خانم معصومه خانی ⏰ زمان: جمعه ۱۶ شهریور ماه ساعت ۱۶ الی ۱۹ 《 کارگاه به صورت مجازی و در بستر اسکای روم برگزار می‌شود》 🌱 جهت ثبت نام به آیدی زیر پیام دهید: 🆔️ @psyRazi_admin 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ کانال تلگرام انجمن روانشناسی رازی https://t.me/anjomanelmiravanrazi پیج اینستاگرام انجمن روانشناسی رازی https://www.instagram.com/raziuni.psychology/?utm_source=qr&r=nametag

🔶 اهمیت محروم کردن خویش از خودشیفتگی دوران کودکی هر کودکی در آغاز زندگی‌اش خودشیفته‌ای قدرقدرت است. نوزاد محتاج و مشتاق غذاست، گویی به نیروی سحر، ناگهان سینه‌ای لبریز از شیری لذیذ ظاهر می‌شود. نوزاد احساس سرما می‌کند آنگاه با همان شکوه، انگار پتویی از کتم عدم پدید می‌آید و گرما می‌بخشد. این نخستین بهره‌مند شدن از مراقبت دلسوزانه پدر-مادری به کودک امکان می‌دهد حالتی را در خود بپروراند که فروید از آن با تعبیر "خودشیفتگی اولیه" یاد می‌کند. مرحله‌ای گواه بر سلامت او و ضروری برای رشد که نیازهای روانی و جسمی کودک را پیش چشم می‌آورد. والدین خوب برایشان اهمیتی ندارد که کودک مانند قهرمانی ورزشی رفتار می‌کند که از شرایط مطلوب بدنی به سر می‌برد؛ هرچه باشد، کودکان نه عضلات ورزیده‌ای دارند و نه بلدند برای خود غذا بپزند یا لباس تن خود کنند. برای آنکه نوزاد زنده بماند، پدر و مادر باید نقش خدمتکارانی تمام وقت را ایفا کنند. با آن‌که اکثر افراد وقتی بزرگ می‌شوند، رفته رفته مستقل‌تر می‌شوند و بیش از پیش روی پای خود می‌ایستند، هستند کسانی که هیچگاه از خودشیفتگی اولیه دست برنمی‌دارند و در بزرگسالی بدل به خودشیفته‌هایی نیازمند درمان می‌شوند که خودمحوری بی‌امانشان مایه‌ی رنجش اطرافیانشان می‌شود. اکثر آدم‌ها وقتی بزرگ می‌شوند، یاد می‌گیرند فضای زندگی را با دیگران قسمت کنند. آن‌ها به این حقیقت تلخ پی می‌برند که برای بچه‌های دیگر هم جشن تولد می‌گیرند، بچه‌های دیگر هم در امتحان ریاضی نمره‌ی بیست می‌گیرند و چیزهایی از این قبیل. اما بسیاری از کسانی که در عمق وجود خویش احساس بی‌عرضگی و بی‌نصیبی می‌کنند، نمی‌توانند از خودشیفتگی آغازین دل بکنند و همچنان می‌کوشند در کانون توجه باشند. فروید می‌نویسد: مطالعه‌ی حالات بزرگسالان بهنجار نشان می‌دهد خودبزرگ‌بینی سابقشان فروکش کرده است و آن ویژگی‌های روحی روانی که به زعم ما نشانه‌ی خودشیفتگی دوران کودکی‌شان بود از بین رفته است. دریافته‌ایم که تکانه‌های غریزی و لیبیدویی اگر با عقاید و نظرات فرهنگی و اخلاقی آدمی در تعارض افتند، دستخوش افت و خیز واپس‌زنی‌های بیماری‌زا می‌شوند، منظورمان این است که او آن‌ها را به عنوان معیاری برای خویش می‌شناسد و به مطالبات ناشی از آن‌ها تن می‌سپارد. آدمی برای بهره‌مند شدن از سلامت عاطفی در بزرگسالی باید از خودشیفتگی دوران کودکی خویش دست بشوید و راهی پیدا کند تا از خودبزرگ‌بینی و خودمحوری خویش بکاهد و بهتر بتواند سیاره‌ای را که در آن زندگی می‌کند با هفت میلیارد انسان دیگر قسمت کند. 📎 درس‌های فروید برای زندگی، برت کار Telegram | Instagram | X | LinkedIn