معلّق با تشدید

یه دختربچه چندوقته سر خیابون باشگاهم بساط کرده، دستمال کاغذی و سفره یه بار مصرف میفروشه. دیشب دیدم داره مشق مینویسه، هی به بچه های پارک نگاه میکنه که بازی میکنن. امروز اتفاقی از اونجا رد شدم دوباره دیدمش، بدو بدو رفتم پیشش، نشسته بود کنار سفره یه بار مصرفا، گفتم برو بازی کن من برات میفروشم:)) وایسادم واسش تبلیغ کردم، رفت حسابی بازی کرد اومد:))) چهار پنج‌تا هم فروختم، اینقدر کیف داد:))))

حدیث‌داریم؛ در بهشت نهر‌هایی هست که در آن دخترانی با شلوار گل‌گلی و موی‌گوجه‌ای در جریانند.

“اون آهنگ Eminem:)))”

شیش‌هفت سال پیش یه ماشین داشتم، البته من خودم بهش میگفتم ماشین، فقط چهارتا چرخ داشت، دیگه هیچی نداشت، هیچی. شنیده بودم اون‌موقع‌ها رنگش سبز بوده:)) سفید رسیده بود دست من، سفید با مقدار زیادی زنگ‌زدگی:)) اسمش عروسک بود:))) استارت که میزدم، میگفت وای وای نه، نه، نههه، باشه، باشه(شوخی شوهر‌عمه‌ای) تو حرکت زوزه میکشید. زیاد گاز میدادم سرفه میکرد. اصن درز بسته نداشت، از همه درز‌هاش باد میومد داخل. زمستونا پشت‌فرمون پتو میپیچیدم دورم:)) نفس که‌میکشیدم بخار میکرد:)) اینایی که میگم جدا از لرزش‌هاش و کمردردی بود که میگرفتما:)))) بو سگ هم میداد، بوی بنزین و گازش قاطی شده بود، کثیف هم بود، اصن یه حال غریبی‌ داشت:))) ولی من بهترین سال‌های زندگیمو با عروسک گذروندم. قشنگترین خاطراتم خلاصه میشه به عروسک:)) یادمه ضبط نداشت، یه سوراخی تو داشبوردش بود که قبلنا جای ضبط بوده، من گوشیمو میذاشتم اونجا، صداشو زیاد میکردم، همچین صدا میپیچید تو ماشین، عشق میکردممم. اونموقع‌ها میگفتم پولدار که شدم یه ماشین میخرم که ضبط داشته باشه. هیچ تصوری از بقیه امکانات ماشین نداشتم، فقط بخونه برام کافی بود:))) تو اون چندسالی که عروسک رو داشتم یه آهنگ از Eminem، همیشه اولین آهنگ پلی لیستم بود، دلم میخواست اولین آهنگی باشه که تو ماشین ضبط‌دارم گوش میدم؛ تا چهارسال بعد که یه ماشین خوب خریدم. تا خریدم، سریع نشستم داخلش، ضبطشو روشن کردم، پلی‌اش کردم، ولی اون حسِ قشنگِ جایِ خالیِ ضبطِ عروسک رو نداشت. هیچ‌موقع دیگه اونقدر به دلم ننشست:( ولی به آرزوم رسیدم:) ماشینی که ضبط داشت و اون آهنگ Eminem‌:))

زندگیم کم بود، توو گوشی هم سرگردونم.

نه! «منطقه‌ی ساده‌ی منظم از بی‌نظمی‌ها» فهمیدنیه :|

نه! «منطقه‌ی ساده‌ی منظم از بی‌نظمی‌ها» فهمیدنیه :|

کسی فهمید چی میگه؟

نه! «منطقه‌ی ساده‌ی منظم از بی‌نظمی‌ها» فهمیدنیه :|

آقا تابستون بود، ده یازده سالم بود، یه سوپر مارکت دم خونمون داشتیم، یه دستگاه آورده بود که پنجاه تومن پول میدادی به سوپری یه سکه پلاستیکی میداد مینداختی تو دستگاهه بهت آدامس میداد. بعد وسط این آدامسا اگه شانست خوب بود چیزای باحال برنده میشدی مثل لباس و اینا، آقا از اول تابستون من هر روز عصر‌ یه دونه ازین آدامسا میگرفتم و میرفتم خونه، به امید یکی ازون جایزه‌ها :)))) همینجوری گذشت و گذشت یه روز اومدم سکه رو گرفتم انداختم تو دستگاه یهو یه گوی پلاستیکی درومد، بازش کردم دیدم نوشته گیم؛ یه دستگاهی بود اندازه گوشی بعد خونه‌سازی و مار بازی و اینا داشت. خوشحال و خندون رفتم گفتم آقا برنده شدم، جایزمو بده، گفت عه؟ باشه، بذار بگردم یه دفتر بهت بدم، گفتم اینجا نوشته گیم که، گفت شرکت هنوز جایزه هاشو نداده، هر وقت داد من بهت میدم، بعد خودش داشت با اون گیمه بازی میکرد :)))) رفتم خونه گفتم ولش کن، اتفاقا که دفتر هم لازم داشتم، دفترو باز کردم دیدم دفتر رسمه، یه دفتر که همه برگه هاش چهارخونه چهارخونه‌ست، لعنتی به درد هیچ کاری هم نمیخوره :))))) هنوز دارمش :)))) خود استادای فیزیک و مهندسای رشته تراشکاری و اینا هم ازون دفتره استفاده نمیکنن :))))