آبیِ پُررَنج

"تابستون رفت. چیزی از تابستون نیست که بهش وابستگی داشته باشم، الا آسمون شبش"

امشب شب میلاد؛ نگین‌ خلقت انسان منبع نور هدایت جان عالم هستی حبیب خدا دریای رحمت کعبه‌ی دل‌ها سردار عشق و محبت ستاره‌ی زیبای آسمان وحی خاتم خاندان رسالت رحمة‌للعالمین پیامبر اکرم، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و اله، شب لطف بی‌کران خداوند به فرزند آدم است. چقدر قدم‌هاتون مبارک بود برای تمام عالم، تولدتون مبارک نور چشمِ و قلب‌های ما.

تو هرچقدرم که فرار کنی یا سعی کنی یه جایی رو پیدا کنی قایم بشی بالاخره حقیقت پیدات می‌کنه، میاد رو به روت می‌ایسته و با دستش محکم می‌کوبه تو صورتت و میگه: بشین سرِجات عزیزم!

امروز روزِ خوبی نبود، دوسش نداشتم. تکرار نشه لطفاً.

غمِ امروز رو هیچی نَشُست.

یه کم حرف بزنیم؟!

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی کنون که ماه تمامی نظر دریغ مدار -حافظ

ماهِ امشبو دیدی؟!

کاش یادم بمونه هر شب این جمله‌ی استاد علی صفایی‌حائری رو از خودم بپرسم: "مهم نیست که در امروز چه کارهایی کرده‌ایم، مهم این است که این کارها را برای چه انجام دا‌ده‌ام!"

من به خیلی چیزها عادت کرده‌ام عادت کرده‌ام بنشینم پشت میز آشپزخانه از پشت پنجره آدم ها را تماشا کنم چای بنوشم شعر بخوانم تو نباشی تو نباشی تو نباشی آبیِ پُررَنج 🦋