مدعيان عرفان = مروجان تصوف

🌺 به مناسبت ایام ولادت رسول الله صلی الله علیه و آله، محو‌ کنندهٔ بدعت‌ها 🌟 آن حضرت، به جناب ابوذر رحمه الله فرمودند: در آخرالزمان جماعتى خواهند آمد كه (یلبسون الصوف) پشم می‌پوشند در تابستان و زمستان و گمان كنند كه ايشان را به سبب اين پشم پوشيدن فضلی بر ديگران هست! اين گروه را لعنت می‌كنند ملائكه آسمان‌ها و زمين. 📗 أمالی، طوسی رحمه الله، مجلس ۱۹، ص ۵۳۹ 🔹 علّامه مجلسی رحمه الله ذیل این روایت می‌نویسد: پشم‌پوشی فقط شعار فرقه ضالّه صوفیه است! اين يكى از معجزات عظيمه آن حضرت است كه از وجود آنان خبر داده‌ و سخن را در مذمت ايشان مقرون به اعجاز ساخته‌ كه كسى را شُبهه در حقيت اين مطلب نمانَد و هرکس با وجود اين نشانه محکم انكار نمايد، به لعنت خدا و رسول گرفتار گردد. و منشأ لعن ايشان فقط پشم‌پوشی نيست، بلكه آن جناب به وحى‌الهى مى‌دانسته كه صوفیان شرع را باطل و اساس دين را خراب می‌کنند و به كفر قائل خواهند شد و ترك عبادات كرده و به بدعت‌هاى خود عمل می‌کنند. لذا آنان را لعن فرمود و پشم‌پوشی را علامتى براى ايشان بيان فرمود كه مردم آنان را بشناسند. 📔 عین الحیات، ص ۱۱۵۱ @tazvir2

#عرفان_شیعه #تبری ✅ خداوند به هنگام تمام نمازهای پنج گانه، منکرین حقّ اهل بیت علیهم السلام و تکذیب کنندگان ایشان را لعنت می کند عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي سَعِيدٍ الْبَلْخِيِّ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام يَقُولُ‏: إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كُلِّ وَقْتٍ صَلَاةً يُصَلِّيهَا مُصَلِّيهَا أَرْسَلَ اللَّهُ رَحْمَةً لِعِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُعْتَقِدِينَ وَ فِي بَعْضِ هَذَا الْخَلْقِ يَلْعَنُهُمْ. قَالَ: جُعِلْتُ فِدَاكَ! وَ لِمَ؟ قَالَ: بِجُحُودِهِمْ حَقَّنَا وَ تَكْذِيبِهِمْ إِيَّانَا.(ثواب الأعمال، ص208) سعيد بن ابى سعيد بلخى مى‏ گويد: از حضرت موسى بن جعفر علیه السلام شنيدم كه ‏فرمود: خداوند به هنگام هر نمازى كه نمازگزار به جاى مى ‏آورد، رحمتش را بر بندگان مؤمن و معتقدین (به ولایت اهل بیت علیهم السلام) فرو مى‏ فرستد و بر بعضى از اين خلق نيز لعنت می کند. راوى مى ‏گويد: گفتم: فدايت شوم، اين لعنت براى چيست؟ فرمود: به سبب اينكه حق ما را انكار كردند و ما را تکذیب نمودند. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

✅ جبرائیل، میکائیل و اسرافیل، به اطاعت از امیرالمؤمنین علیه السلام و برائت از دشمنان ایشان و استغفار برای شیعیانش اختصاص یافته اند عَنْ سُلَيْمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي ذَرٍّ: حَدِّثْنِي رَحِمَكَ‏ اللَّهُ بِأَعْجَبَ مَا سَمِعْتَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله يَقُولُهُ فِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام. قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله يَقُولُ: إِنَّ حَوْلَ الْعَرْشِ لَتِسْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ لَيْسَ‏ لَهُمْ‏ تَسْبِيحٌ‏ وَ لَا عِبَادَةٌ إِلاَّ الطَّاعَةُ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِهِ وَ الِاسْتِغْفَارُ لِشِيعَتِهِ. إِنَّ اللَّهَ خَصَّ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ بِطَاعَةِ عَلِيٍّ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِ وَ الِاسْتِغْفَارِ لِشِيعَتِه.‏(بحار الأنوار، ج‏40، ص95-96 به نقل از کتاب سلیم) سليم بن قيس گفت: به ابو ذر گفتم: خدا تو را رحمت كند، عجيب ‏ترين مطلبى كه از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در باره على بن ابى طالب عليه السّلام شنیده ای برایم نقل کن. ابو ذر گفت: از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيدم كه ‏فرمود: در اطراف عرش نود هزار فرشته هستند كه تسبيحى و عبادتى جز اطاعت از على بن ابى طالب علیه السلام و برائت از دشمنانش و طلب مغفرت براى شيعيانش ندارند. خداوند متعال، جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل را به اطاعت از علىّ علیه السلام و برائت از دشمنان او و استغفار براى شيعيانش اختصاص داده است. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

#عرفان_شیعه #تبری ✅ برائت از چه کسانی واجب است؟ عَنِ الْأَعْمَشِ‏ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام قَالَ: هَذِهِ شَرَائِعُ الدِّينِ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يَتَمَسَّكَ بِهَا وَ أَرَادَ اللَّهُ هُدَاه:‏ ...  حُبُّ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ وَاجِبٌ، وَ الْوِلَايَةُ لَهُمْ وَاجِبَةٌ، وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِهِمْ وَاجِبَةٌ وَ مِنَ الَّذِينَ ظَلَمُوا آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ هَتَكُوا حِجَابَهُ، وَ أَخَذُوا مِنْ فَاطِمَةَ علیهاالسلام فَدَكَ‏، وَ مَنَعُوهَا مِيرَاثَهَا، وَ غَصَبُوهَا وَ زَوْجَهَا حُقُوقَهُمَا، وَ هَمُّوا بِإِحْرَاقِ بَيْتِهَا، وَ أَسَّسُوا الظُّلْمَ، وَ غَيَّرُوا سُنَّةَ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله، وَ الْبَرَاءَةُ مِنَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ وَاجِبَةٌ، وَ الْبَرَاءَةُ مِنَ الْأَنْصَابِ وَ الْأَزْلَامِ أَئِمَّةِ الضَّلَالِ وَ قَادَةِ الْجَوْرِ كُلِّهِمْ أَوَّلِهِمْ وَ آخِرِهِمْ وَاجِبَةٌ، وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَشْقَى الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ شَقِيقِ عَاقِرِ نَاقَةِ ثَمُودَ قَاتِلِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام وَاجِبَةٌ، وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ جَمِيعِ قَتَلَةِ أَهْلِ الْبَيْتِ علیهم السلام وَاجِبَةٌ.(الخصال، ج‏2، ص603 و 607) حضرت صادق علیه السلام فرمود: این ها دستورات دین است و برای کسی است که بخواهد به آنها پای بند باشد و خداوند، هدایت او را اراده فرموده باشد: ... محبّت به اولیای الهی واجب است. اعتقاد به ولایت ایشان واجب است. برائت از دشمنان ایشان واجب است و همچنین برائت از  کسانی که به خاندان پیامبر صلّی الله علیه و آله ستم کردند و پرده حرمت دریدند، و فدک را از حضرت فاطمه علیهاالسلام ربوده و وی را از ارثش بازداشته، حقوق او و همسرش را غصب کردند، و به آتش زدن خانه فاطمه علیهاالسلام همّت گماشتند، و ظلم را پایه گذاری کردند، و سنّت رسول خدا صلّی الله علیه و آله را تغییر دادند، واجب است. همچنین برائت از ناکثین(پیمان شکنان؛ یعنی طلحه و زبیر)، قاسطین(بی دادگران؛ یعنی معاویه) و مارقین(از دین خارج شده ها؛ یعنی خوارج)، و برائت از بت ها و قمارها که همه امامان گمراهی و رهبران ستم ،از اوّلین و آخرین می باشند، واجب است. و برائت از شقی ترینِ اوّلین و آخرین؛ یعنی برادرِ پی کننده ناقه ثمود؛ یعنی قاتل امیرالمؤمنین علیه السلام واجب است. و برائت از همه کشندگان اهل بیت علیهم السلام واجب است. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

#عرفان_شیعه #تبری ✅ حبّ اهل بیت علیهم السلام با عدم تبرّی از دشمنان ایشان جمع نمی شود قِيلَ لِلصَّادِقِ علیه السلام: إِنَّ فُلَاناً يُوَالِيكُمْ إِلاّ أَنَّهُ يَضْعُفُ‏ عَنِ الْبَرَاءَةِ مِنْ عَدُوِّكُمْ. قَالَ: هَيْهَاتَ! كَذَبَ‏ مَنِ‏ ادَّعَى‏ مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ يَتَبَرَّأْ مِنْ عَدُوِّنَا.(السرائر، ج‏3، ص640) به حضرت صادق علیه السلام عرض شد: فلانی شما را دوست دارد، امّا برائت او از دشمن شما ضعیف است. آن حضرت فرمود: هرگز این گونه نیست! دروغ می گوید کسی که ادّعای محبّت ما را دارد، ولی از دشمنان ما تبرّی نمی جوید. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

✅ حبّ اهل بیت علیهم السلام با حبّ دشمنان ایشان جمع نمی شود 1)رُوِيَ‏ أَنَّ رَجُلًا قَدِمَ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام فَقَالَ لَهُ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ! أَنَا أُحِبُّكَ وَ أُحِبُّ فُلَاناً، وَ سَمَّى بَعْضَ أَعْدَائِهِ. فَقَالَ علیه السلام: أَمَّا الْآنَ فَأَنْت‏ أَعْوَرُ، فَإِمَّا أَنْ تَعْمَى وَ إِمَّا أَنْ تُبْصِرَ.(السرائر، ج‏3، ص639-640) مردی نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و عرض کرد: ای امیرالمؤمنین! من شما را دوست دارم و فلانی را نیز دوست دارم و نام بعضی از دشمنان ایشان را برد. پس حضرت فرمود: تو هم اکنون یک چشم داری (و فایده ندارد)؛ یا باید کور باشی، یا بینا. 2)عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام:  لَنْ يَجْتَمِعَ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي قَلْبٍ وَاحِدٍ، «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ‏» يُحِبُّ بِهَذَا قَوْماً وَ يُحِبُّ بِالْآخَرِ أَعْدَاءَهُم‏.(امالی مفید، ص233) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: هرگز دوستی ما (اهل بیت) و دوستی دشمنان ما در یک قلب جمع نمی شود، (فرموده خداوند متعال است که:) «خداوند در درون هیچ مردی، دو قلب قرار نداده است» که به یک قلب، قومی را و با قلب دیگر، قومی دیگر از دشمنان قوم اوّل را دوست داشته باشد. 3)عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام‏ فِي قَوْلِهِ: «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ‏» قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام: لَا يَجْتَمِعُ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي جَوْفِ إِنْسَانٍ، إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ فَيُحِبُّ هَذَا وَ يُبْغِضُ هَذَا، فَأَمَّا مُحِبُّنَا فَيُخْلِصُ الْحُبَّ لَنَا كَمَا يُخْلَصُ الذَّهَبُ بِالنَّارِ لَا كَدَرَ فِيهِ. فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ‏ حُبَّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ، فَإِنْ شَارَكَهُ فِي حُبِّنَا حُبُّ عَدُوِّنَا فَلَيْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ‏، وَ اللَّهُ‏ عَدُوُّهُمْ وَ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ اللَّهُ‏ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ‏.(تفسير القمي، ج‏2، ص171-172) حضرت باقر علیه السلام در ذیل این آیه کریمه که: «خداوند در درون هیچ مردی، دو قلب قرار نداده است» فرمود که امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده است: دوستی ما (اهل بیت) با دوستی دشمنان ما در درون یک انسان جمع نمی شود. خداوند در درون یک مرد، دو قلب قرار نداده است که با یک قلب، فردی را دوست داشته باشد و با قلب دیگر به همان کس بغض ورزد. دوستدار ما باید محبّتش را برای ما خالص کند، همان گونه که طلا با آتش خالص می شود و کمترین تیرگی در آن نخواهد بود. پس هر کس می خواهد محبّت ما را (در خود) بداند، قلبش را بیازماید. اگر در کنار محبّت ما، محبّت دشمنان ما قرار داشت، چنین فردی از ما نیست و ما نیز از او نیستیم؛ و خداوند، جبرئیل و میکائیل دشمنان او خواهند بود، و خداوند دشمن کافرین است. 4)عَنْ سَالِمِ بْنِ أَبِي حَفْصَةَ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ، فَقُلْتُ: أَئِمَّتَنَا وَ سَادَتَنَا! نُوَالِي‏ مَنْ‏ وَالَيْتُمْ‏، وَ نُعَادِي‏ مَنْ‏ عَادَيْتُمْ، وَ نَبْرَأُ مِنْ عَدُوِّكُمْ. فَقَالَ: بَخْ بَخْ يَا شَيْخُ! إِنْ كَانَ لِقَوْلِكَ حَقِيقَةٌ. قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ، إِنَّ لَهُ حَقِيقَةً. قَالَ: مَا تَقُولُ [فِيهِمَا]؟. قَالَ: إِمَامَا عَدْلٍ رَحِمَهُمَا اللَّهُ. قَالَ:يَا شَيْخُ! وَ اللَّهِ لَقَدْ أَشْرَكْتَ فِي هَذَا الْأَمْرِ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ فِيهِ نَصِيباً.(تقریب المعارف، ص247/ بحار الأنوار، ج‏30، ص383 به نقل از تقریب المعارف) سالم گفت: نزد حضرت باقر علیه السلام رفتم و عرض کردم: ای امامان ما و ای سروران ما! هرکس شما را دوست داشته باشد، دوست داریم و هرکس با شما دشمنی کند، با او دشمنی می کنیم. حضرت باقر علیه السلام فرمود: ای شیخ! آفرین به تو اگر سخنت حقیقت داشته باشد. عرض کردم: فدایت شوم، سخن من حقیقت داشت. فرمود: در مورد آن دو نفر چه می گویی؟ عرض کردم: دو امام عادل بودند و خداوند آن دو را رحمت کند. پس امام فرمود: ای شیخ! به خدا قسم! تو در این امر کسی را شریک کردی که خداوند برای او بهره ای در آن قرار نداده است. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

✅ لعن كردن را بهتر بشناسيم ... شماره (3) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

✅ لعن كردن را بهتر بشناسيم ... شماره (2) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

✅ لعن كردن را بهتر بشناسيم ... شماره (١) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

#طرائف_صوفیه 😼گربه عارفی که باطن بین بود🙀😹🤡 «اخى فرج زنجانى را گربه‌اى بوده كه هرگاه جمعى مهمان به خانقاه شيخ توجه كردندى، آن گربه بعدد هريك از ايشان بانگى كردى. خادم خانقاه به هر بانگى يك كاسه آب در ديگ ريختى. يك روز عدد مهمانان بر عدد بانگ‌هاى وى یکی زیاد بود، تعجّب كردند. آن گربه بميان آن جماعت درآمد و يك يك را بو كرد، و بر يكى از آنها بول كرد، چون تفحّص كردند، وى از دين بيگانه بود. 😼 👈🏻 گويند كه روزى خادم مطبخ قدرى شير در ديگ كرده بود كه براى اصحاب شير برنج پزد. مارى سياه در ديگ افتاد. آن گربه آن را ديد. گرد ديگ مى‌گشت و بانگ مى‌كرد و اضطراب مى‌نمود، و خادم چون از آن معنى غافل بود، وى را زجر مى‌كرد و دور مى‌انداخت. چون خادم به هيچ نوع متنبّه نشد، گربه خود را در ديگ انداخت و بمُرد. چون شير برنج را بريختند، مارى سياه از آنجا ظاهر شد. شيخ فرمود: "او خود را فداى درويشان كرد. دفنش كنيد، و زيارتى سازيد!" مى‌گويند كه قبر وى ظاهر است، و مردم زيارتش مى‌كنند.» 😸 📚 نفحات الانس، ط_هند، ص ١٦٦