نیمه روشن

من خیلی ادم “بمون ازت عکس بگیرم” ای هستم

لحظه‌هایی هست که به عزیزانم نگاه می‌کنم و فقط زیبایی می‌بینم. دلم می‌خواد اون صحنه رو عکس بگیرم و بهشون بگم چقدر زیبان و از بودنشون بی‌اندازه خوشحالم.

دنیاییه که از هیچی ساخته شده، از سیاهی، کم کم رنگ اضافه شد، تیکه تیکه. کم کم آسمونشو بافتم. تازه هنوزم جا داشت برای رنگ کردن فقط یکم زمان می‌خواست.

بچه‌ها این شاپ دوستمه اگر دوست داشتین حمایتش کنین خوش‌خوشانس میشهه😄

آروم زندگی کردن رو دوست دارم. قدم‌های آروم و بدون عجله، کم کم مزه کردن چایی، آروم و باحوصله پختن کیک، مکالمه‌های طولانی بی‌هدف و آروم فکر کردن. زندگی رو دور کند بهتر می‌گذره.