جوشِ دریا

گرگ داریوش اقبالی

هیچ مترسکی را شبیه گرگ نساخته‌اند ، شبیه پلنگ یا خرس هم نساخته‌اند به گمانم مترسک‌سازها ترسناک‌تر از آدمیزاد نیافته‌اند!

صدا: #داریوش_اقبالی شعر: #فریدون_مشیری به بهانه سی‌ام شهریور زادروز فریدون مشیری، شاعر و ترانه سرای معاصر 💠 خوبان پارسی‌گو

🔝 داروین صبوری ✔️ تبعیض‌های اجتماعی در هر شکل و‌ شمایل خود، در نهایت «انسان» را قربانی می‌کنند. آن ایده که عقیده دارد «زنان» برای در امان‌ماندن از شر باید پوشیده باشند، از «مردان» تصویری شیطانی به جهانِ اجتماعی مخابره می‌کند. فمنیست‌هایی که از «مرد» دشمن می‌سازند، در نهایت تاریخ مبارزاتِ حق‌طلبی را به لکنت و تعویق دعوت خواهند کرد. #داروین_صبوری #نه_به_حجاب_اجباری جوش دریا

🔝 «داستان انقلاب از آرشیو بی.بی.سی» شماره ۱۳: پیوستن بازار به مخالفان و ظهور فعالیت های مسلحانه #انقلاب۵۷ #مشروطیت #پهلوی #تاریخ جوش دریا

🔝رضا منصوری استاد دانشگاه شریف خبر داد که پژوهشکده زلزله در دانشگاه مشهد تبدیل به قرآن و عترت شده است/ بامدادنو 📍صرفا جهت اطلاع! جوش دریا

🔝 رهِ صدساله (قسمت دوم) ◽️هنر ایران در قرن‌۱۴ خورشیدی دگرگون شد. سینما آمد. رمان آمد. سالن و گالری پا گرفت. موسیقی به خانه‌ها رفت. و در یک کلام هنر اجتماعی شد و با زندگی و سیاست پیوند خورد. «ره صدساله» داستان این پیوند است. قسمت دوم این مجموعه چهار قسمتی را که به دهه ۲۰ و ۳۰ خورشیدی می‌پردازد، ببینید. #هنر_نوگرای_ایران_درقرن_چهاردهم گوینده و اجرا: #مریم_عرفان تهیه‌کننده و کارگردان: #آرش_آشتیانی #مهراد_واعظی‌نژاد #مستند #ره_صدساله کاری از بی‌بی‌سی فارسی جوش دریا

🔝 محسن حسام مظاهری: 🔻روند فرقه‌شدگی جریان مذهبی سیاسی («حزب‌اللهی‌ها») تمایز در نظام منافع، و به تبع آن، تمایز در نظام مسائل، روزبه‌روز شکاف بدنه‌ی مذهبی‌ها و بقیه‌ی جامعه را بیشتر کرده و آ‌ن‌ها را به وضعیت فرقه سوق داده است. نمود این رفتار را در کلونی‌سازی‌های جریان مذکور می‌توان دید. جریانی که روز به‌روز حسابش را از جامعه جدا می‌کند؛ از جمله با تورم مناسک. برشی از مناظره با دکتر عبدالرسول علم‌الهدی ۲۱ شهریور ۱۴۰۳ رسانه‌ی تصویری حرف نو از صفحه تلگرام استاد محسن حسام مظاهری #دین #مذهب #مناسک جوش دریا

🔝 «داستان انقلاب از آرشیو بی.بی.سی» شماره ۱۲: آغاز رویارویی آیت‌الله خمینی با محمدرضا شاه #انقلاب۵۷ #مشروطیت #پهلوی #تاریخ جوش دریا

🔝آیت‌الله خمینی: «ما برای شما کاری نکردیم ما ضعیف هستیم....» ولی به نظرم توی این مدت کم کار نکردن! همین که یه کشور با این پتانسیل مادی و معنوی، امروز در چنین وضع بغرنجی درهم‌پیچیده شده، خودش هنره #ادمین جوش دریا

🔝 پروژه مقدس‌سازی 🔻پشت پرده مقدس‌سازی دولت مرحوم رئیسی و آمارهایی که می خواستند مردم نفهمند.... • کسانی که پشت سر مقدس‌سازی دولت آقای رئیسی هستند، می‌خوان بگن این پروژه یکدست سازی پروژه موفقی بوده • توی این مدت، در حدود ۵ هزار طلبه در مدارس ایران مشغول به کار بودند، که در آخر عمر ۳۳ ماهه دولت آقای رئیسی، این رقم به ۲۵ هزار طلبه در آموزش و پرورش افزایش پیدا کرد. ▪️تمام شاخص‌های دولت آقای رئیسی که این‌ها علاقمندند اون رو مقدس جلوه بدند، شاخص‌های منفی است. • در اشتغال و در مسکن، در همین تهران قیمت هر متر مربع در ابتدای دولت آقای رئیسی، ۳۰ میلیون تومان بود و در پایان ۳۳ ماه دولت ایشون، این رقم به ۱۰۰ میلیون افزایش پیدا کرد. • ارزش دلار در ابتدا ۲۵ هزار تومان بود، و در انتهای دولت ایشون به ۶۱ هزار تومان افزایش پیدا کرد. در تمام شاخص‌های کلان اقتصادی این مشکل بروز پیدا کرد..‌ ✔️ یک جا اینها موفق شدند اون هم فروش نفت بود که با تخفیف‌های بسیار سنگین به چین نفت فروختند و اجناس بنجل چینی رو وارد کردند... #ابراهیم_اصغرزاده #توسعه #یکدست_سازی #مقدس_سازی جوش دریا

🔻احضار زندگی در گورستان (بخش پنجم و پایانی) ◽️رویارویی خصلت «زندگی‌خواه و مرگ‌ستیز» جنبش «زن، زندگی، آزادی» در برابر خصلت «زندگی‌نکوهی و مرگ‌پرستی» حاکم بر ایران، وقتی واضح می‌شود که بدانیم یکی از عجیب‌ترین حکم‌های صادره برای مجازاتِ زنی که در همان اولین‌ روزهای جنبش عکس‌هایی با حجاب آزاد از خودش منتشر کرد، «مُرده‌شویی» بود. حکمی که با صراحتِ تمام «مرگ» را به زنانِ زندگی‌خواه، یادآوری می‌کرد. 📍آیا می‌توانیم بگوییم سیاست‌های حاکم بر ایران، مردم را دوپاره کرده است؟ بله! پاره‌ای مراقب زندگی این‌جهانی‌اند و پاره‌ای مراقب جهان پس از مرگ‌. نگهبانان امور زمینی به پشتوانه‌ای از خودشان متکی هستند حال‌آنکه نگهبانان امور آسمانی از حمایت تمام‌عیار حکومت برخوردارند. ‌ ◽️اجازه دهید در برابر لحظۀ گورستان آیچی، از لحظۀ درخشان دیگری بگویم که نتیجۀ مشاهده‌ای شخصی بود. لحظه‌ای که نشان می‌داد زندگی‌خواهی زنان به سرعت از گورستان به قلب زندگی دویده است. در روزهای جنبش، به این فکر می‌کردم که باید مکان‌های تجمع‌ زنان را مثل غنیمتی جنگی که هستی سوسوزن و طردشدۀ ده‌ها زن را به‌هم‌گره زده، پیدا کنم و ببینم آنچه در حال وقوع است، با هستی زنانۀ آن‌ها چه کرده است. مطمئن بودم که تنها همین میدان‌های زنانه‌اند که در توفان آن روزها، امکان مشاهدۀ دقیق هم‌جنس‌هایم را به من می‌دهند. ◽️مجموعه‌های ورزشی یعنی استخر، سونا و جکوزی از معدود فضاهایی بودند که امکان این مشاهده‌ را می‌دادند. ازقضا در ایران چنین فضاهایی نیز برپایۀ منطقی به‌نام «تفکیک جنسیتی» بنا شده‌اند. ازاین‌رو زنان و مردان تنها در سانس‌های مجزا امکان استفاده از مجموعه‌های ورزشی را دارند. مهم آنکه در مجموعه‌های ورزشیِ آبی، «حجاب» از کارمی‌افتد و ازآنجا که همه نیمه‌برهنه‌اند و حجابی در کار نیست، هیچ‌کس نمی‌تواند آن یکی را از روی پوشش یا میزان حجابش قضاوت کند، و درست به همین دلیل، مناسبات صمیمانه‌تری برقرار می‌شود. لحظۀ درخشانی که می‌خواهم از آن بگویم، اغلب در جکوزی اتفاق می‌افتاد. زنان دورتادور جکوزی می‌نشستند و با صدای بلند سرود «یار دبستانی من» را که سرود ثابتِ همۀ مناسبت‌های اعتراضی در ایران است، می‌خواندند. ◽️پرفورمنس زنان با سرودهای اعتراضیِ دیگر ادامه می‌یافت و بعد زنی در مرکز جکوزی می‌ایستاد، شعارهای جنبش را سرمی‌داد و زنان حاضر در آن محوطه چنان همسرایی می‌کردند که گویی آن لحظۀ جمعی را قرن‌ها در خفا و اندرونی، در حمام‌ها و آشپزخانه‌، درپستوها و زیر دوش‌ها تمرین کرده‌ بودند. همۀ آن تمناهای سرکوب‌شده در زنان با درک آنچه حول زندگی آن‌ها درحال وقوع بود، جان گرفته بود. زنانی که اغلب نه جوان یا نوجوان که مادران خانه‌دار میانسالی بودند که در ساعت‌های حضور من در آنجا از حسرت‌های بی‌شمارشان می‌گفتند. واضح بود که این میدان‌های کوچک زنانه، اگر تنها یک‌چیز از امکاناتِ پستوها و اندرونی‌ها را در خود داشتند، آن نیروی عظیم اتصال‌ بود. اتصالی شورمندانه که ناشی از مرئی‌شدن یک‌بارۀ زنان در متن یک جنبش بود. با پایان‌یافتن ساعت حضور زنان در جکوزی، دستۀ ثابتی از آن‌ها راهی خیابان می‌شدند تا پرفورمنس زنانه‌شان را در اعتراضات شبانۀ خیابانی ادامه بدهند. به این ترتیب زنان بخشی از نیروهای پراکندۀ خودشان را در چنین جمع‌هایی بازیابی و ساماندهی می‌کردند و با موهای رها به خیابان می‌رفتند. ◽️همۀ آنچه که می‌خواهم بگویم این است که تجربۀ این لحظه‌های شعفناکِ سرشار از زندگی، نتیجۀ پشت‌پا زدن به مرگ در گورستان آیچی بود. زنانِ گورستانِ آیچی در خانه‌ها و خیابان‌ها ادامه می‌یافتند و از نقطۀ مرگ به پهنۀ زندگی می‌دویدند. نیروی زندگی از گورستانِ روستایی کوچک، به بزرگ‌ترین شهرها و دورافتاده‌ترین روستاهای ایران سرایت می‌کرد و آنچه که وسیع و ممتد می‌شد، نام‌اش «زندگی» بود. 🔚 اما چه کسی فکرش را می‌کرد که بازگشت و استقرار در شکل ساده و طبیعی یک بدن، خود یک کنشگری تمام‌عیار باشد؟ چه کسی فکرش را می‌کرد که حضور طبیعی زنی با موهای رها، بتواند به‌خودی‌خود یک اعلام موضع باشد؟ یک اعلام موجودیت محض؟ با رقم‌خوردن جنبش «زن، زندگی آزادی»، ما به روزهایی قدم گذاشتیم که بدنِ نامستورِ یک زن حالا دیگر نه تنها یک بدن، که یک پرچم بود. آیا ما شاهد بازگشت بدن زن از آسمان به زمین‌ بودیم؟ بله! بدنی که فرود آمده بود تا سراغ کارکردهای طبیعی و انسانی خودش را بگیرد. بدنی که سرانجام از استعاره‌ها بیرون می‌‌زد تا بر چیزی که واقعن هست منطبق شود. زن از راه رسیده بود. با طبیعی‌ترین و انسانی‌ترین شکل خودش. و می‌خواست از زن و آزادی او‌ اعادۀ‌ حیثیت کند. #نهال_نیکان #مهسا_امینی #نه_به_حجاب_اجباری #گشت_ارشاد #زن_زندگی_آزادی جوش دریا