Kalbin İlacı ﴾Kur'ân﴿

Kendini Kur'an'a Arz Ettin mi? (Tefekkür) | Ömer Hoca YouTube: https://youtube.com/shorts/GY1rxIWjhUo

Temîm ed-Dârî'nin kölesi Ebu'l-Hasen, Salim el-Berrâd'dan rivayetle şöyle anlatıyor: “Şairlere gelince; onlara da ancak azgınlar tâbî olur.” âyeti nazil olunca Hasan İbn Sâbit, Abdullah İbn Ravaha ve Ka'b İbn Mâlik (رضي الله عنهم) Rasûlullah ﷺ'e ağlayarak geldiler ve: "Ey Allah'ın Rasûlü, elbette Allah bu âyeti indirirken bizim şair olduğumuzu biliyordu.” dediler. Bunun üzerine Allah Subhânehu ve Tealâ sonraki âyetleri indirdi. Peygamber ﷺ de onları çağırarak kendisine inen “Ancak iman edip sâlih ameller işleyenler, Allah’ı çokça zikredenler ve zulme maruz kaldıklarında şiirleriyle haklarını savunanlar bu hükmün dışındadır.” âyetini okudu. 📔 Taberî, XIX, 80 | Alûsî, XIX

﴾Şâirlere gelince, onlara yoldan çıkmış azgınlar tâbi olur. Görmez misin şâirler, her vâdide, sözcüklerin ve hayallerin peşinde şaşkın şaşkın dolaşırlar. Hem de yapmadıkları ve yapmayacakları şeyleri söylerler. Ancak iman edip sâlih ameller işleyenler, Allah’ı çok çok zikredenler ve herhangi bir zulme maruz kaldıklarında şiirleriyle haklarını savunanlar bu hükmün dışındadır. Zulmedenler ise, nasıl her şeyi değiştirecek bir inkılâp ile sarsılıp devrileceklerini yakında bileceklerdir﴿ Mukatil (رَحِمَہُ اللّہُ) der ki: Bunlar müşriklerin şairleridir. Abdullah ibnu'z-Ziba'râ, Ebu Süfyan ibn Harb, Hübeyre ibn Ebî Vehb ve diğerleri: "Biz de Muhammed'in söylediği şeyler gibisini söyleyebiliriz" deyip şiir söylerler; çevrelerine azgınlar, müslümanlara işkence edip karşı duranlar toplanır, onların şiirlerini dinler ve başkalarına da naklederlerdi. İşte bu âyet-i kerimeler onlar hakkında nazil oldu. (Ebû Sufyan ve İbnu'z-Zibarâ daha sonra müslüman olmuşlardır) (İbnu'l-Cevzî, Zâdu'l-Mesîr) 🎙️Şeyh Ahmed el-Acmî

İmâm İbn Kesir (رَحِمَہُ اللّہُ), el-Bidâye ve'n-Nihâye'de şöyle anlatır: “Tatarlar Mutasım’ın sarayını muhasara ettikten sonra saraya ok atmaya başlarlar. Oklardan birisi Mutasım’ın önünde dans eden bir cariyeye isabet eder. Mutasım bu durumdan oldukça rahatsız olur ve korkar. Önüne düşen başka bir oku eline aldığında ise üzerinde: “Allah kaderini gerçekleştirmek istediğinde, akıl sahiplerinin akıllarını götürür.” yazılıdır.” (İmâm'ın sözleri burada bitti) Halife Mutasım’ın sonu, bu olaydan kısa bir süre sonra tüm ailesi gözünün önünde Tatarlar tarafından öldürüldükten sonra kendisi de bir çuvala konulup ölene kadar tekmelenmek olmuştur. Tatarlar doğudan gelmişti. Onlara yardım edip yol hazırlayan, Rafizi Nasıruddin et-Tusî ve Rafizi vezir İbn Alkami'ydi. Bunu, Tatarlar'ın kendilerini Bağdat emirliğine getirmelerini umarak yapmışlardı. Ancak Tatarlar onları birer uşak gibi kullandıktan sonra onlara ihanet etmiş, Mu'tasım gibi onları da çöp gibi köşeye atmışlardı. Tam bu sırada Haçlılar da saldırılarını sürdürüyorlardı. Sonra Allah Subhânehu ve Teâlâ, Komutan Kutz’un ordusu vesilesiyle Müslümanların göz bebeği olan Ayne'l-Câlût zaferini hazırladı. İşte bugün, olaylar yine tekrar ediyor: bugün Mutasım’dan çok daha kötü bir halde danslar, cariyeler, eğlenceler, dünya ve içindekilerle meşgul olanlar, olup biten her şeyi izlemeye devam ediyorlar… Çok yakında tekmelenecek olan çuvallar öylece yerinde bekliyorlar. Ve biz biliyoruz ki tarihin çöplüğü, kullanıldıktan sonra atılacak leşler, değersiz çöpler için daima hazırdır. Yine bir başka topluluk da düşmanı def etmenin ve Müslümanlara yardım etmenin derdine düşmüş durumda. İşte, Rab’leri onlara dünyada büyük bir zafer ve ahirette de büyük bir mükâfat hazırlamakta. Ey Rabbimiz, bizi dinine yardımda kullan, bizi başkalarıyla değiştirme. Rabbimiz, içimizdeki ahmakların yaptıklarından dolayı bizi helak etme.