دکتر ثوراله نوروزی داودخانی

💢روزی مردی برای خود خانه ای بزرگ و زیبا خرید که حیاطی بزرگ با درختان میوه داشت. در همسایگی او خانه ای قدیمی بود که صاحبی حسود داشت که همیشه سعی می کرد اوقات او را تلخ کند و با گذاشتن زباله کنار خانه اش و ریختن آشغال آزارش می داد. یک روز صبح خوشحال از خواب برخاست و همین که به ایوان رفت دید یک سطل پر از زباله در ایوان است. سطل را تمیز کرد، برق انداخت و آن را از میوه های تازه و رسیده حیاط خود پر کرد تا برای همسایه ببرد. وقتی همسایه صدای در زدن او راشنید خوشحال شد وپیش خود فکر کرداین بار دیگر برای دعوا آمده است. وقتی در را بازکرد مرد به او یک سطل پر از میوه های تازه و رسیده داد و گفت : هر کس آن چیزی را با دیگری قسمت میکند که از آن بیشتر دارد.🌺 #داستانهای #کوتاه 👇👇👇 https://t.me/+RT0OqmZ_Mgj_eNui

سین‌کیان و تاج‌گوران؛ مرز ایران و توران نادره بدیعی پژوهش‌گر حوزه‌ی آسیای مرکزی و چین در فلات پامیر، بام جهانِ تاجیکان1، در دامنه‌های جنوبی کوه مشتاق2، دشتی سبز و بی‌کران گسترده است و این سبزه‌زار مخملین، شهری کوچک و صمیمی را به نام «تاشقورقان» (تاج‌گوران) در آغوش دارد که در آن و در کوه‌ها و مرغزاران پیرامون آن، عشایر فارسی‌زبان تاجیک زندگی می‌کنند که خود را، نه عشایر، که «سرکوهی» می‌نامند. تاشقورقان یکی از شهرهای ایالت سین‌کیان (یا شین‌جیان: ایالت خودمختار باختر چین) است و عشایر تاجیکِ این سامان جزو قومیت‌های چین به شمار می‌آیند. کوه مشتاق با بلندای 7555 متر از سطح دریا، پدر قله‌های یخین جهان نامیده می‌شود و در تمامی سال پوشیده از برف است و درون بریدگی‌های فراوان آن، یخچال‌های طبیعی بسیار پدید آمده است. تاشقورقان نیز با بلندای بیش از 3600 متر از سطح دریا، پس از تبت، دومین نقطه‌ی بلند مسکونی است که تاکنون بشر زیسته است و از این رو که کوه‌های برف‌آلود و یخ‌آگین از هر سو دشت سبز و گسترده‌ی تاشقورقان را در میان گرفته‌اند، اینان منابعی سرشار از آب و چمن‌زارهای بزرگ و چراگاه‌های سرسبز و طبیعتی زیبا را در اختیار دارند و هم‌چون دیگر عشایر در همه‌ی سرزمین‌ها به دام‌داری و کشاورزی روزگار می‌گذرانند و سرمای بی‌کران زمستانِ درازمدت، آنان را مقاوم کرده و با پشت‌کاری شگفت‌انگیز پرورده است. کوه افراسیاب و دره‌ی شینگان، کوه استون (ستون)، کوه شونغار (یا شنغار)4 از جمله کوه‌های آن سامان‌اند و رودخانه‌ی پر آب تاشقورقان و رود نامبردار «زرافشان» از میان این سرزمین می‌گذرد... تاجیکان این سامان به شاخه‌ای از زبان فارسی سخن می‌گویند که فارسی «سرکوهی» (سریقلی) نامیده می‌شود. این زبان از خانواده‌ی زبان‌های ایرانی خاور پامیر به شمار می‌رود و از آن‌جا که سالیانی پیش درباره‌ی زبان فارسی تاشقورقان، پژوهش‌هایی انجام گرفته به همین اشاره‌ی کوتاه بسنده می‌کنم5 و به دیگر عناصر فرهنگی این سرزمین می‌پردازم. آثار تاریخی، افسانه‌ها و روایات مهم‌ترین اثر تاریخی که از روزگاران کهن در تاشقورقان به جای مانده است، ‌بنایی است سنگی که بر فراز تپه‌ای بلند در کنار شهر جای دارد و به آن در زبان محلی «کهنه» یا «مول» می‌گویند. گروهی این ساختمان سنگی و بزرگ را، به این دلیل که در دامان کوه افراسیاب قرار دارد، «قلعه‌ی افراسیاب» می‌نامند. روبه‌روی این قلعه‌ی سنگی و بر روی تپه‌ای دیگر به نام «شاه اولیاء» بنایی است که به آن «برج آتش‌پرستان» می‌گویند. این بنا با ساختمان‌ خشت و ساروج و رواق‌ها و تاق‌ و تاقچه‌های گوناگون ساخته شده است و در میان سقفِ گنبدی آن، سوراخی گرد و بزرگ بنا شده است که گویا برای خارج شدن دود آتش باشد. چند بنای باستانی دیگر در تاشقورقان و پیرامون آن موجود است که نخستین آن‌ها قلعه‌ی سنگی دیگری است بر فراز یکی از کوه‌های بلند آن سامان، که افسانه‌ی قلعه به یک «بانو» برمی‌گردد. پژوهشی درباره‌ی این بنا از جهت دانش باستان‌شناسی انجام نگرفته است. بر پایه‌ی روایت‌هایی که در میان عشایر تاجیک رواج دارد، یک دوشیزه‌ی پاک‌دامن به کوه رفت، در آن جا از خورشید بارور شد و فرزندی که از پیوند این «نخستین بانو» با فروغ پدید آمد، پدر تاجیکان است و از این‌روست که تاجیکان خود را فرزندان آفتاب می‌خوانند. این دوشیزه، در اسطوره‌های کهن یادآور آناهیتاست. دیگر، نهری است در نزدیکی تاشقورقان به درازای هشتاد کیلومتر که می‌گویند به دست فرهاد کنده شده است و به آن «اوستانگ فرهاد» می‌گویند. بر پایه‌ی داستان‌های تاجیک، هنگامی که شیرین و فرهاد به هم دل باختند، خسرو برای آن‌که این رقیب عشقی را از میدان به در کند به فرهاد گفت اگر این نهر را بکنی که آب را از کوه به تاشقورقان بیاورد، من از شیرین می‌گذرم. فرهاد برای رسیدن به معشوق، دست به کار کندن این نهر شد. پس از آن که هشتاد کیلومتر کند، خسرو با کمک پیرزنی بداندیش نیرنگ زد. پیرزن به سوی فرهاد رفت و گفت: دیگر خود را رنجه مکن که خسرو با شیرین پیوند زناشویی بست. فرهاد در کنار نهر ناتمام‌مانده‌ی خود، از اندوه جان سپرد. از دیگر بناهای کهن تاشقورقان، سنگ‌چینی بزرگ در یکی از کوه‌پایه‌های پیرامون آن‌جاست که در روایت‌های تاجیک، آن‌جا را «مزار رستم» می‌گویند و دشتی سبز را که در دامن این گورگاه جای دارد، آوردگاه «رستم و سهراب» می‌دانند. در روایت‌های تاجیکان، افراسیاب شخصیتی منفی و منفور دارد. دیگر، درختی است در تاشقورقان که بر پایه‌ی داستان‌های تاجیک، همان است که تیر آرش بر آن نشست و مرز ایران و توران از یک‌دیگر باز شناخته شد. به این درخت نیز «درخت آرش» می‌گویند و به همین دلیل کوه افراسیاب و دره‌ی شینگان را که در کنار آن است «مرز ایران و توران» می‌خوانند. 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 https://t.me/Dr_norouzi_da

💢ای پیک پی خجسته که داری نشان دوست با ما مگو به جز سخن دل نشان دوست حال از دهان دوست شنیدن چه خوش بود یا از دهان آن که شنید از دهان دوست ای یار آشنا علم کاروان کجاست تا سر نهیم بر قدم ساربان دوست گر زر فدای دوست کنند اهل روزگار ما سر فدای پای رسالت رسان دوست دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت دستم نمی‌رسد که بگیرم عنان دوست رنجور عشق دوست چنانم که هر که دید رحمت کند مگر دل نامهربان دوست گر دوست بنده را بکشد یا بپرورد تسلیم از آن بنده و فرمان از آن دوست گر آستین دوست بیفتد به دست من چندان که زنده‌ام سر من و آستان دوست بی حسرت از جهان نرود هیچ کس به در الا شهید عشق به تیر از کمان دوست بعد از تو هیچ در دل سعدی گذر نکرد وان کیست در جهان که بگیرد مکان دوست. 🔶 دوستان و همراهان بزرگوار، روزتان خوش و خرم باد. https://t.me/Dr_norouzi_da 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💥گاهی سوزن کاری کند که هزاران نیزه نتواند! ✍️علی مرادی مراغه ای ✅امروز ۱۵ سپتامبر برابر با ۲۵ شهریور مصادف است با كشف «پنی سيلين» توسط دكتر الكساندر فلمينگ، ميكرب شناس اسکاتلندی در ۱۹۲۸م. یعنی همان سالی که قرارداد ترکمنچای بین ایران و روسیه بسته شد... ♦️روزى بود كه ميليونها انسان در نتيجۀ ابتلا به بيماريهاى واگيردار به ديار عدم رهسپار مى شدند و البته آن زمانها اين بيماريها را خشم طبيعت يا بلاى آسمانى مى گفتند و همین باعث تسلیم انسانها می شد... اما همیشه مغزهایی وجود دارد که تسلیم وضع موجود نمی گردند، چون و چرا می کنند و تمامی پیشرفتهای بشری محصول چون و چراهای همین تیپ آدمها در حوزه های مختلف است و همین مغزها سبب شد كه «واكسن» و «سرم» بيماريها شناخته شود. ♦️تا پيش از اكتشافات پاستور، عمر انسان از ۴۱ سال كمتر بود، چنانكه در قرن ۱۶ عمر متوسط ۲۱ سال در قرن ۱۷ عمر متوسط ۲۵ سال و در قرن هيجده ۲۷ سال بوده. كشفيات پاستور یک مرتبه عمر متوسط انسان را به ۴۱ سال رسانيد. قبل از اين كشفيات، در نتيجۀ مرگ‌ومير اطفال و شيوع بيماريهاى همه‌گير گروه كثيرى به سن كمال نمى‌رسيدند، كشف سولفاميدها عمر متوسط را به ۵۳ سال ارتقا داد، ولى اكنون با كشف و ساير آنتى بيوتيكهاى بسيار مؤثر در كشورهاى متمدن عمر متوسط انسان از ۶۳ گذشته است... ♦️مثالی از وبا در جامعه خودمان می زنم که وقتی می آمد بیشترین کشتارها را می کرد و تا رسیدن زمستان همچنان کشتار می کرد! در وبای ۱۳۱۰ش که از هندوستان وارد شد دو سوم مردم خرم آباد مردند، اداره صحیه در شهر خرم آباد پستهای قرنطینه جهت مهار آن برقرار کرد اما بیماری از راههای دیگر مثل آب رودخانه وارد شده و از کشته ها پشته ساخت و تسمه از گرده همه کشید بطوریکه مجال دفن مردگان را نیز نداشتند! رييس صحيّه خرم‌آباد مرحوم دكتر عباس خواجوى با تمام توان و فداکاری کوشید شهر را از ميكروب وبا پاك كند اما کار از کار گذشته بود! او مجبور شد مبتلایان را که ۹۰ درصدشان می مردند ول کند و به واکسینه کردن افراد سالم بپردازد، عجیب اینکه، برخی افراد به واکسن زدن راضی نبودند و سربازان و پاسبانهای رضاشاهی آنها را به زور گرفته برای تلقیح به اداره صحیه می آوردند...! (والی‌زاده معجزی، تاریخ لرستان: روزگار پهلوی...ص۲۵۹) ♦️نجم‌ الدین ابوالرجا قمی‌ در ‌ذیل نفثة المصدور زمانی که هنوز از واکسن و سوزن خبری نبود نوشته بود: «بسيار كار به سوزن شايد كردن كه به نيزه نتوان كردن...» (نفثة المصدور، موزه و مرکز اسناد، ص ۳۳) هیچ وقت روابط و جهان ما انسانها به بهشت و یوتوپیا مبدل نخواهد شد اما بدون شک، تنها با دوری از توهمات و خشک اندیشی و در پیش گرفتن خرد و عقل است که می توان بسیاری از دردها و آلام انسانی را کاهش داد...

‍ 🔶 یاد بعضی نفرات، روشنم می‌دارد ✍🏻 سهند ایرانمهر 🔸احوال کشورها مثل احوال آدمی است. آدم گاهی غرق تلاش برای معاش است، گاهی مشغول جنگ است، گاهی هم در پی آرمانی مقدس یا انسانی. تا به حال کسی تاریخ را از این زاویه نگاه نکرده است. مثلا تاریخ عاشقی ملت‌ها، تاریخ تنهایی ملت‌ها. این روزها تاریخ سیل و آتش و  نکبت و یأس و هراس و بیماری ملت‌هاست. دست‌کم خاورمیانه که این طور است. همین افغانستان همسایه را ببینید. همین که امروز طالبان دوباره به آنجا برگشتند، همین که دوباره در تعلیق است، همین که عده‌ای می‌خواهند باور کنند طالبان عوض شده‌اند و برخی دیگر یقین دارند که دوباره از گذشته پرتاب شدند به اعماق تاریخ، همین افغانستان همیشه در جنگ هم احوالات جنگی‌اش به یک شکل نبوده است. زمانی جنگ، آرمان مقدس جنگ با اشغالگر را داشت. فرماندهان شاعر و عاشق‌مسلکی چون مسعود. شیر دره پنجشیر، با آن جلسه‌های شعرخوانی، آموزش درک شعر و تمرین امید با فرماندهان. صدیقه مسعود همسرش در کتابی که درباره او نوشته است (گردآورندگان: شکیبا هاشمی و ماری فرانسواز کولومبانی/نشر مرکز) می‌نویسد: "مسعود به اشعار سیمین بهبهانی علاقه داشت... اغلب اوقات ناامید به خانه می‌آمد و می‌پرسید: "پری آیا فکر می‌کنی من جنگ را دوست دارم؟" " آیا گمان می‌کنی من در روح و روانم یک جنگجو هستم؟" "من از جنگ متنفرم، از آزار یک حیوان متنفرم، چه رسد به بدرفتاری با یک انسان. تصورش را بکن، گمان می‌کنی که روزی برسد که ما زندگی طبیعی داشته باشیم؟ (درآخرین دیدار) هنگامی که به تراس رفتم، دوربین را از دستم گرفت و از من خواست سوار الاکلنگ (اندل چو) شوم و از من فیلم گرفت، بعد از بچه‌ها فیلم گرفت و در آخر او بالای الکلنگ (اندل چو) رفت و من از او فیلم گرفتم. از صنوبر خواست برایمان چای بیاورد. بعد به نوبت با احمد، فاطمه، مریم، عایشه، نسرین، زهره (فرزندان مسعود) و با بچه‌های صنوبر فیلم گرفتیم. زیر درختان، هوا عالی بود. پایان تابستان بود و پایان زندگی او." 🔸مسعود دیگر نیست. دموکراسی وارداتی جواب نداد. آمریکا هم چون بر سر پیمانه طالبان رفت از سر پیمان برفت. فرماندهان جهادی دیروز که فربه فساد شده بودند، خس‌خس‌کنان و ذلیل، دست تسلیم بالا بردند یا گریختند و تاریخ مسلسل این ارض تیپاخورده دیگر چیزی برای روایت ندارد جز صدای مسعود و جلسات شعرخوانی‌اش که همیشه به امیدی دیگر گره می‌خورد. شب است و چشم ما همی چو چشم انتظارها ستاره می‌کند به شب یگان یگان شمارها ز اشک شسته دامنم، ز آه پر سوز و درد نشسته بسترم چنین به دامن شرارها خزف گهر شود اگر به آب همتم رسد چو باغ پردرخت که در حلول نو بهارها 🔸و بعد تفسیرهای شنیدنی فرمانده مسعود از شعر محمد اسحق فایز: همت من آن‌قدر بلند است که اگر خزف که یک توته گل پخته، بی‌مقدار و اضافی‌ام که اگر به آب همت من رسد مثلی قطرات باران در دهن صدف به گهر تبدیل می‌شود؛ یعنی من آن‌قدر همت بلند دارم که تمام غم‌های جهان قامت رسای مرا خم کرده نمی‌تواند و با اندک امکانات می‌توانم جامعه و زندگی را دچار تحول سازم. سالروز ترور احمدشاه مسعود

هر روز یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 «وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ» و آن‌ها که امانت‌ها و عهد خود را رعایت می‌کنند؛ تفسیر: در آیه مورد بحث، به پنجمین و ششمین صفت برجسته مؤمنان اشاره کرده، مى گوید: آن‌ها کسانى هستند که امانتها و عهد خود را مراعات مى کنند (وَ الَّذِینَ هُمْ لاِ َماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ). حفظ و اداى امانت ـ به معنى وسیع کلمه ـ و همچنین پایبند بودن به عهد و پیمان در برابر خالق و خلق از صفات بارز مؤمنان است. در مفهوم وسیع امانت، امانت هاى خدا، پیامبران الهى و همچنین امانتهاى مردم جمع است، نعمتهاى مختلف خدا هر یک امانتى از امانات او هستند. آئین حق، کتب آسمانى، دستورالعمل هاى پیشوایان راه حق و همچنین اموال و فرزندان و پست ها و مقام ها، همه امانتهاى اویند که مؤمنان در حفظ و اداى حق آن‌ها مى کوشند تا در حیاتند از آن پاسدارى مى کنند، و به هنگام ترک دنیا آن‌ها را به نسلهاى آینده خود مى سپارند، و چنین نسلى را براى پاسدارى آن تربیت مى کنند. 🌺🌺🌺 دلیل بر عمومیت مفهوم امانت، در اینجا علاوه بر گستردگى و اطلاق لفظ، روایات متعددى است که در تفسیر امانت وارد شده، گاهى امانت به معنى امامت امامان معصوم که هر امام آن را به امام بعد از خود مى سپارد تفسیر شده و گاه به مطلق ولایت و حکومت. جالب این که: زراره از شاگردان بزرگ امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) چنین مى گوید: منظور از جمله أَنْ تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلى أَهْلِها. این است که ولایت و حکومت را به اهلش واگذارید. و این نشان مى دهد که حکومت از مهمترین ودیعه هاى الهى است که باید آن را به اهلش سپرد. همچنین دلیل عمومیت عهد و پیمان، تعبیراتى است که در سایر آیات قرآن آمده، از جمله أَوْفُوا بِعَهْدِ اللّهِ إِذا عاهَدْتُمْ: به عهد خداوند وفا کنید هنگامى که عهد و پیمان بستید. قابل توجه این که در بعضى از آیات قرآن تعبیر به اداى امانت و یا عدم خیانت در امانت شده، در حالى که در آیه مورد بحث، تعبیر به رعایت امانت شده که هم شامل ادا مى شود، هم محافظت و مراقبت کامل از آن. بنابراین، اگر کوتاهى در اصلاح چیزى که مورد امانت است باعث ضرر یا خطرى بشود، شخص امین موظف است که در اصلاح آن نیز بکوشد (و به این ترتیب سه کار لازم است: اداء، حفظ و اصلاح). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸ سوره‌ مبارکه مؤمنون) •┈┈••✾❀🍃🌺🍃❀✾••┈┈• 🌐 #با_ما_همراه_باشید از تبین تا قیام... #نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه پیام نور اردبیل https://eitaa.com/joinchat/1465450542Cc3553f055d https://t.me/nahad_pnu_ardabil1 https://splus.ir/nahad_pnu_rahbar

. بنزین مسأله اجتماعی و دارای ابعاد پیچیده اقتصاد سیاسی در ایران تحت تحریم است. سودای خامی است که فکر کنید در اتاق‌های دربسته جماعت بوروکرات قطع ارتباط شده با جامعه، درباره چنین موضوعی تصمیم درست بگیرید. ضمن آنکه بوروکراسی فقط فکر می‌کند مسأله و راه‌حل‌های آنرا می‌شناسد. شناختهای بوروکراسی اغلب شبیه تعاریف آدم‌های داستان فیل مولاناست. تازه اگر راست بگویند. گاه به جایی از فیل دست زده‌اند، چیزی را لمس کرده‌اند، اما روایت جای دیگرش را گزارش می‌کنند! #دغدغه_ایران #محمد_فاضلی #مسأله_بنزین #مصرف_بنزین @fazeli_mohammad

✍ آشنایی با القاب علمی دانشگاهی 🔶 آشنایی با القاب علمی دانشگاهی برای دانشجویان و دانش‌آموختگان علوم مختلف ضرورت دارد که در ادامه مهم‌ترین و پرکاربردترین آن‌ها معرفی می‌شوند. به دانش‌آموخته دوره‌های کارشناسی BA یا BS گفته می‌شود که مخفف Bachelor of Art و Bachelor of science است. معمولاً برای دانشجویان رشته‌های انسانی از BA و برای دانشجویان رشته‌های مهندسی از BS استفاده می‌شود. به دانش‌آموخته دوره‌های کارشناسی ارشد MA یا MS گفته می‌شود که مخفف Master of Art و Master of science است. معمولاً برای دانش‌آموخته رشته‌های انسانی از MA و برای دانش‌آموخته رشته‌های مهندسی از MS استفاده می‌شود.  دانشجوی دکتری (Phd student): به فاصله قبولی در مقطع دکتری تا امتحان جامع گفته می‌شود. کاندیدای دکتری (Phd candidate): به فاصله بین قبولی در امتحان جامع تا دفاع از پایان‌نامه دکتری گفته می‌شود. از PhD برای کسی که دارای مدرک دکتری است استفاده می‌شود که مخفف Doctor of Philosophy است. پسادکتری (Postdoctoral): به دوره کوتاه پس از دکتری گفته می‌شود که معمولا جنبه پژوهشی دارد و به صورت مخفف پست داک (Postdoc) هم گفته می‌شود.  اینترن (Intern): به دانشجوی پزشکی عمومی که دوره کارورزی را در بیمارستان می‌گذراند، گفته می‌شود. از MD برای کسی که دکتری پزشکی (پزشکی عمومی) دارد استفاده می‌شود که مخفف Doctor of Medicine است. رزیدنت: به پزشکی که در دوره تخصص در حال گذراندن دوره دستیاری (residency) است، رزیدنت گفته می‌شود. عضو هیات علمی: به عضو هیات علمی faculty member یا academic staff گفته می‌شود و درجه‌های عضو هیات علمی از مربی (Instructor یا Lecturer) شروع می‌شود و به ترتیب به استادیار (Assistant professor)، دانشیار (Associate professor)، استاد (Professor) و استاد ممتاز (Academic tenure) ارتقا پیدا می‌کند. افیلیشن (Affiliation): به پیوند سازمانی یا وابستگی سازمانی گفته می‌شود. به‌طور مثال پژوهش‌گر موقع ارسال مقاله باید پیوند سازمانی خود را نیز گزارش کند و در آن نام مرتبه، گروه، نام دانشکده، نام دانشگاه، شهر و کشور قید شود (مثلاً استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران). 🔹 وقت همه عزیزان و همراهان خوش و خرم باد. https://t.me/Dr_norouzi_da 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💢بیا تا جهان را به بد نسپریم به کوشش همه دست نیکی بریم نباشد همی نیک و بد پایدار همان به که نیکی بود یادگار فریدون فرخ فرشته نبود ز مشک و ز عنبر سرشته نبود به داد و دهش یافت این نیکویی تو داد و دهش کن فریدون تویی نباشد همی نیک و بد پایدار همان به که نیکی بود یادگار " فردوسی" 🔶 دوستان و همراهان بزرگوار، روزتان خوش و خرم باد. 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 https://t.me/Dr_norouzi_da

برخی از ما فکر می‌کنیم دوام آوردن قوی‌ترمان می‌کند اما گاهی قدرت در رها کردن است. #هرمان_هسه 📚 @Academic_Library